Thursday 30 August 2012

-176.1

Πολύ καιρό έχω να γράψω αντέντουμ. Πολύ καιρό είχα να γράψω από το κινητό.
Δε μπορώ όμως να παραλείψω στην καρικατούρα του αργυρού την πληροφορία ότι τον πρώτο καιρό στο νησί κυνήγαγε τα ποντίκια και ότι μια φορά είχε πιάσει κιόλας ένα και το 'χε κάψει.
και η 317 είχε τρομάξει, που ήταν μεγάλη σειρά και φαντάζομαι ότι, λόγω πλήθους, θα είχαν εξερευνήσει μεγάλα όρια στη βλακεία.
Επίσης, όταν είχε εβδομαδιαία υπηρεσία στα μαγειρεία, του είχε πέσει μια γάτα σε ένα λούκι. Πριν ψοφήσει το γατί από τα χημικά απόβλητα εκεί, ο αργυρός πέρασε κατι απογευματα νιαουρίζοντας πειστικά και συζητώντας με τη γάτα που περίμενε το λυτρωτικό τέλος της. (ξέρω, το "της" μπορεί να αναφέρεται και στη συζήτηση.)
Ο Κ-Ρ λέει ότι θυμάται στον Αυλώνα μερικές αξιομνημόνευτες στιγμές με τον αργυρό γραφέα στρατολογίας.
Νομίζω ότι θα ταν χειρότερος κι απ'το ντενη που λίγο πριν μπει κηπουρός, είχε γκραντ πλαν να πιασει το διοικητη του και να του πει "κυρ διοικητα, μαρεσουν πολυ τα γραμματα και θελω να γινω γραφιας, θα με βαλετε;".

Η αληθεια ειναι οτι καθε τοσο μου λενε και κατι καινουριο για το καμαρι του υποχωριου μας και ωρες ωρες συναγωνιζεται μεχρι και το μπουχεσα, τον Υποκοριστικό στη βλακεία. Αλλά τουλάχιστον δεν είναι επιθετικός και επικίνδυνος όσο ο άλλος.

0 σχόλια:

Post a Comment