Saturday 11 August 2012

-157

Σκοπιά 16η
Με τον μικρό πατρινό πυγμάχο. Είναι ξυρισμένος "σαν ηλίθιος, παλιοχαρακτήρας, ρέηντζερ" αλλά τον πιάνει η καρδιά του όταν θυμάται το μικρό πιτ μπουλ του που του λείπει πολύ γιατί όταν προπονείται στην αυλή μπερδεύεται στα πόδια του.

Με τον Κ-Ρ συζητάμε για σειρές, για το εξ φάκτορ και για τον καταπληκτικό ασπρομάλλη αύδμ που φοράει λευκά πράντα γυαλιά ηλίου, για να πηγαίνουν με τα μαλλιά του. Όταν κινδυνεύει να τα πατήσει κάποιος φάκελος σε ένα γραφείο, λέει "σιγά τα πράντα" και" σιγά τα πράντα". Έχει ένα δίσκο 3 τέρα με ταινίες και σειρές και παρόλο που η αίθουσα ίντερνετ είναι κλειστή για τους υπόδουλους του χωριού, αυτός μπαίνει για να κατεβάσει απντέητς των σειρών που παρακολουθεί, κρίνοντας από τις πίπες που βλέπει, μάλλον καμιά μαλακία πάλι.

Ταυτόχρονα, βοηθός του είναι ο όρθιος-πατάτας που κυκλοφορεί στο χωριό με αμάνικο μπλουζάκι για να φλασάρει τη μεγάλη κοιλιά του αλλά και το ολοκαίνουριο τατού του, που φήμες λένε ότι ζωντανεύει όταν χορεύει ροκ εν ροκ και καρεκλάδικα στο εστιατόριο όταν μόνο ο Κ-Ρ βρίσκεται μέσα - ένα μικρό χαριτωμένο θέαμα, για τα μάτια του μόνο.

Σήμερα έμεινα μέσα με τους νέους για να καλύψω τον Sam.
To πρωί μας μάζεψαν οι πρω-ζουλού (="πρώιμα σειρά επαναπατρισμού" για την ακρίβεια εδώ και ένα μήνα, μαθαίνω) για να ανακοινώσουν στη σειρά μας και στους καινούριους που ήρθανε ότι "η ίλη έπεσε" και ότι ντροπή μας και ότι αυτοί φταίνε που μας αφήσανε χαλαρούς και "αυτοί τα ακούνε" και πρέπει να συνέλθουμε και για καλό μας τα λένε.
Το Σάββατο πρωί ήταν βαρύ. Ο λόνγκτζον είχε φορέσει τα ρούχα του παλιού και οι παλάμες του χάιδευαν εναλλάξ τους αγκώνες του και ο κουρέας, τόπλες δίπλα στο εκκλησάκι κάπνιζε όσο πιο κουλ μπορούσε. Μόλις πρόπερσι το άθροισμα της ηλικίας τους ξεπέρασε τα χρόνια του jesus, που σε χρόνια μιας μούντζας, που κρατήθηκα και ΔΕΝ έδωκα, μόνος μου εύκολα πιάνω. Ο μικρός αύδμ, καθόταν χάμω, στο πεζούλι, καπνίζοντας σκυφτός με σοβαρό βλέμμα, γιατί μας τα λέγανε σοβαρά. Και καλά τα ακούω κι εγώ, αλλά είναι σαν να τα λέω κι εγώ, γιατί δίκιο έχουν και πολύ αέρα πήρατε. Πού και πού πεταγόταν με το "εγώ όταν ήρθα" και κάτι τέτοια μπαμπαλαιολιθικά.
΄
Ευτυχώς δεν αργήσαμε να πάμε στη σκοπιά της ΑΩ! όπου ήρθε ο γιατρός και άραξε και είπαμε όλοι μαζί πόσο για το μπούτσο μπορεί να γίνει ο στρατός και τα γνωστά περί θεάτρου παραλόγου και ηλίθιας νοοτροπίας, ανώριμα παιδάκια και τα σχετικά. Δηλαδή αυτός τα έλεγε κι εγώ κούναγα το κεφάλι.

Στο βραδινό νούμερο γάτες τσίριζαν, μια κουκουβάγια προσγειωνόταν σε ένα στίλο κοντά μου και η φύση γύρω απ'την ΑΩ με πίεζε να την κρατήσω σε μικρά χρωματιστά τετράγωνα.
Ακολουθούν χιλιάρικα λέξεων.


ΑΩ! Σύννεφα


Έξω από την ίλη. Παγκάκι. Ανάσκελα.


Δύει


Φώτα

Τοίχος στην ΑΩ! 
Τοίχος στην ΑΩ! (2)


Τοίχος στην ΑΩ! (3)


Στάση της περιπόλου για υπογραφή στην ΑΩ. Ο κουραμπιές είναι γλυκός. Ο μονόλεπτος ύπνος στο μπερέ γλυκύτερος.

Τοίχος στην ΑΩ! (4)

Τοίχος στην ΑΩ! (5)

Τοίχος στην ΑΩ! (6)

Τοίχος στην ΑΩ! (7)


Μπάζα

Τοίχος στην ΑΩ! (8)

Τοίχος στην ΑΩ! (9)

Τοίχος στην ΑΩ! (10)

Κάτω απ'το ξύλινο τελάρο γράφει με μολυβοσφραγίδες "ΑΛΕΞΙΑ" (DrD)

Τοίχος στην ΑΩ! (11)


Τοίχος στην ΑΩ! (12)


Τοίχος στην ΑΩ! (13) - What μικρός πατρινός πυγμάχος said.


0 σχόλια:

Post a Comment