-170

Το μαλλί της νέας βοηθού (νέοπαρντ στέλεχος) του «κομπλεξικού αύδμ» («αξιωματικός» πρωτογραφείου) είναι κάτασπρο, πλατινέ λέμε, φτιαγμένο ειδικά για να κάνει τρομακτική αντίθεση με το μαύρο του μπερέ της. Πληροφορίες λένε ότι φοράει ροζ στρινγκ που ενίοτε φαίνεται και ευθύνεται ήδη για τις ονειρώξεις των φαντάρων που αγνοούν το σκυλέ της φάτσας της. Ξέρει αυτή πού να τραβάει τα βλέμματα. Είναι λίγο οριακό το θέαμα.

Το μεσημέρι τέλειωσα από τα γραφεία γύρω στις 3μιση (!) και φασολάδα δεν έμεινε και ξηγήθηκε ο Cookies σε μένα και τον Babis glorious πίτσα που δεν είχα ξαναφάει στην εμά. Πίτσα-πέψι κόλα και τα μυαλά στα κάγκελα.

Σήμερα, Σκοπιά 23^η με τον Γκαρόν, συμπατριώτη του Bur, από Ηγουμενίτσα. Ήσυχος 19άρης, αθώος, μαθητευόμενος επιλοχάς. Καλό παιδί. Δεν πήγε καλά στις πανελλήνιες και πέρασε λογιστής και όχι υπολογιστής όπως θα ‘θελε. Σκέφτεται να φύγει Αγγλία (κι αυτός) με τον αδερφό του που είναι ένα χρόνο μικρότερός μου, έχει παρατήσει το πολεμικό ναυτικό και είναι παντρεμένος στη Σαλαμίνα. Μου λέει πώς πήγε στις εξετάσεις, για μια φορά που είχε φάει τζατζίκι και ρευόταν κατά λάθος μέσα σε ένα μπαράκι μπροστά σε μια κοπέλα που γούσταρε και η κοπελιά του του έκανε νοήματα να σταματήσει και «ξέρεις πώς είναι σε μικρή πόλη αν σε δουν έτσι και πώς μπορεί να σε χαρακτηρίσει το κορίτσι, γιατί γυναίκα δεν είναι ακόμα» και ξέρω-ξέρω απαντούσα εγώ. Δεν είχαμε πολλά πράματα να πούμε με τον Γκαρόν. Ήταν χαμογελαστός με χαμόγελο καλοσύνης και αθωότητας. Και ψηλός. Πέρασα όμορφα.

Το υπόστεγο ήταν κατειλημμένο από Ούννους σήμερα και πήγαμε να κάτσουμε στο κιόσκι με τον Γένι. Ήθελα να ρωτήσω την άποψή του σχετικά με το βιντεοκλιπ για τη γκρίζα διαδρομή γιατί επικοινώνησε μαζί μου ο σκηνοθέτης, μου λέει πότε, εγώ απαντάω δεν ξέρω «καν αν» μέχρι που είπα με μισή καρδιά το δε-γαμιέται. Το πολύ πολύ να με βλέπουν στο γιουτιούμπ και να γελάει ο κόσμος.

Στο κιόσκι – χιχι! Μόλις μου ‘στειλε μήνυμα η δικιά μου και λέει σόρι που δεν σε πήρα σήμερα τηλέφωνο αλλά πέθανε ένας θείος μου - και απ’τη μια (χιχι) λες ευτυχώς δεν γαμιέται με κάποιον η καριόλα κι απ’ την άλλη λες κρίμα ο καημένος ο άνθρωπος (Hey Panos)

Νομίζω έχουμε περάσει μια καμπή στη ζωή μας και γερνάμε πιο γρήγορα και ανεπιστρεπτί λέει ο Γένι που νιώθει πολύ μικρός. Αναφέρει η τηλεόραση στις ειδήσεις κάτι για το 2024. Ο Γένι παρατηρεί ότι τότε θα είμαστε 40. Δεν είναι πολλές λέμε.

Νάου αημ ντέντλι.

Νάου αημ νοτ.