"Τελικά, όλοι οι Κύπριοι βάφουν τα μαλλιά τους" παρατηρεί ο Κ-Ρ ενώ περπατάμε κι εγώ προσπαθώ να θυμηθώ λεπτομέρειες για το πώς εκτυλίχθηκε η συνάντηση με τον Ντένη γιατί αυτός ο άνθρωπος την καρδιά μου ανοίγει.
Καταλήγαμε στα μακντόναλντς μετά από πολύωρο καφέ με τον Κ-Ρ για να φάμε μια βρωμιά και έτσι όπως βγαίνουμε με το φαϊ προτείνω να καθίσουμε δίπλα στον Άσχημο Πόντιο και τον Ντένη που ήδη τρώγανε εκεί. Ο Ντένης αναφέρρται και παλιότερα, στα χρονικά του Αυλώνα, ο επτανήσιος με τα δυο ονόματα και δυο επίθετα, με τη χρυσή καρδιά και το συνηθισμένο πρώτο όνομα, που επειδή όμως υπάρχουν πολλού Διονύσηδες στην οικογένεια, τον φωνάζουνε Ντένη και στην εμά κάνει τον κηπουρό.
Για λίγα λεπτά μου έκανε ερωτήσεις για το κάμπινγκ, το ελεύθερο και το οργανωμένο, για αρχάριους, και μετά άρχισε ενθουσιασμένος να μιλάει.
"Ε, το ελεύθερο δεν είναι για κοριτσάκια. Θέλω να πάω και κοπέλα εκεί. Εμένα, σκασίλα μου, είμαι αγοράκι, ζαμαν φου, μένω και άπλυτος, αλλά το κορίτσι δεν είναι το ίδιο. Άρα, οργανωμένο καλύτερα. Για πες μου για νησί. Πες μου κανά καλό νησί.."
Ε, ξέρω γω; λέω. Δονούσα; (Τι είναι αυτό;) Ηρακλειά; (Τι;) Θες Εύβοια; Κουφονήσια;
"Α, αυτό μου αρέσει. Πολύ μου αρέσει. Σ' αυτό θα πάμε. Είναι ακριβά τα εισιτήρια;"
Δεν θες να ακούσεις κανά άλλο μέρος; Και το Αγκίστρι υπάρχει.
"Όχι, αυτό μου άρεσε"
Τα Κουφονήσια;
"Ναι"
Σ' άρεσε το όνομα;
"Ναι (χαμογελάει πλατιά και ανακατεύει το καλαμάκι της κοκακόλας του). Και κάθε πότε φεύγει καράβι."
Ε, δεν ξέρω, θα πρέπει να τα ψάξεις όλα αυτά σε κανά ίντερνετ. Όλα μπορείς να τα βρεις.
"Α, τέλεια, πριν πάρουμε απόψε το λεωφορείο. Θα πάω, σε ένα μισαωράκι θα τα 'χω βρει όλα. Είμαι γρήγορος εγώ, σίφουνας. Τέλεια θα είναι. Ψήθηκα. Ψήθηκα πολύ ε; Φουυυυυ. Πρέπει να την ρωτήσω κιόλας όμως ε; Θα πάρω τηλέφωνο σήμερα τη Διονυσία."
Εκείνη τη στιγμή σηκώνω το κεφάλι από το κινητό γιατί έγραφα μήνυμα για να τον δω πίσω από ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά που ούτε κατάλαβα πότε έβαλε.
-Διονυσία τη λένε την κοπέλα;!
"Ναι"
-Αχαχαχαχαχα, Διονύση, τέλειο!
(χτυπάει το τηλέφωνό του και αρχίζει με τραγουδιστή φωνή να συζητάει με έναν πατριώτη του συμφαντάρο στην 355 μάλλον)
"Έξω είμαι;! Στο λόγο σου;! Κι εγώ;! Στο λόγο μου;! Στα μακντόναλντς, ναι! Θα βρεθούμε; Ωραία!"
(κλείνει)
"Τέλεια, παιδιά, ψήθηκα. Ναι, θα πάω στο ίντερνετ και θα τα βρω όλα. Φεύγετε; Πού πάτε τώρα; Σε κωλόμπαρο; Πάμε στη Νάντια; χαχαχα. Α, τη ρουφιάνα, πήγα χτες. Την κέρασα ένα ποτό΄και μου τριβόταν, ήθελε να μου φάει τα λεφτά η ρουφιάνα. Μου λεγε να πάμε πάνω. Της λέω δεν θέλω, να μου λέει πάαααμε χάνεις ευκαιρία-πού θα ξαναβρείς τέτοια κοπέλα; Βρίσκω όσες θέλω στη Ζάκυνθο. Ψήθηκα πάντως, να την πάρω τηλέφωνο τη Διονυσία τώρα; Κι αν μου πει όχι; Αν φάω χυλόπιτα; Δεν πειράζει, τότε δεν πάω. 300 ευρώ θα μου φτάσουν λές; Μάλλον ναι ε;
Άντε, αφού φεύγετε, θα τα πούμε μετά. Αν χρειαστείτε τίποτα, πάρτε μετά τηλέφωνο, θα 'μαστε πολλοί αν χρειαστείτε παρέα για ξύλο, θα πίνουμε κανά ουζάκι. Καλά να περάσετε.
Βαρείτε!"
----------------------------------------------
 |
| Ζωγραφική στον καφέ. |
 |
| Μαρίνα |
 |
| Το μαντιλάκι από το αεροπλάνο της πρώτης άδειας. |
 |
| Hey panos - μια φωτο για το φόντο |
 |
| Hey panos - μια φωτο για το φόντο ΙΙ |
 |
| Κ-Ρ - Μια φωτο για το φόντο ΙΙΙ |
 |
| Μια φωτο για το φόντο |
 |
| Παιδάκι σε φουσκωτή μπάλα και μπλουμ σε πισίνα = του ματς φαν |
 |
| Παιδάκι σε φουσκωτή μπάλα και μπλουμ σε πισίνα = του ματς φαν ΙΙ |
 |
| Ειλικρινής διαφήμιση "πάρε κοκακόλα" στο μπακάλικο που σταματάμε για την κλασική ιεροτελεστία του παγωτού, που γλυκαίνει την πίκρα της επιστροφής στο λεωφορείο και κατά συνέπεια στην εμά. |
0 σχόλια:
Post a Comment