Tuesday 21 August 2012

-167

Ξύπνημα, πρωινό, άνοιγμα γραφείου, καθαριότητες, καφές δικός μου, καφές του Dallarice, ερκοντίσιον στο φουλ, το γραφείο τον περιμένει.
Το κυλικείο κατακλύζεται από παλιά στελέχη φορώντας τα καλά τους για να φύγουν και νέα στελέχη που φοράνε τα καλά τους και μας έρχονται.
Κάποιος ακούγεται να λέει σε ένα παλιό γνωστό του
"Μου βρήκες σπίτι ρε; Πού θα πάω να γαμηθώ; Στο δρόμο;"

Το μεσημέρι χαζεύουμε με το παρεάκι και συζητώντας κάτι, ο Γένι διακόπτει με ένα εισερχόμενο σήμα από αλλού "τώρα θέλω να φάω τσουρέκι". Συνεχίζουμε και μας διακόπτει ένα επόμενο σήμα "μερικές φορές εκνευρίζομαι από τα όρια του ανθρώπου κι απ'το πόσα μπορεί να αντέξει".

Συμφωνώ με τα περισσότερα που λέει. Ανήσυχα πνεύματα ψάχνουν θέσεις σε αρχικά φωνήεντα.
Τουλάχιστον αυτά που καταγράφω έχουν πάψει να είναι "κουρεοκεντρικά", που λέει και ο Κάπα Ρο. (Κ-Ρ). Γυρίζω πλέον το περισκόπιό μου σε συγκεκριμένες σκηνές.

Ας πούμε, στη Σκοπιά 21η με το Νεκροθάφτη. Αποτυχημένο κωδικό όνομα γιατί αυτό είναι το επάγγελμά του.
Ο Νεκροθάφτης είναι εξ' αναβολής απόφοιτος δημοτικού που λόγω άρνησης στράτευσης θα κάνει 6 μήνες παραπάνω θητεία ή θα πληρώσει ένα πρόστιμο γύρω στα 5μιση κατοστάρικα. Είναι από την Κρήτη, από Αλικαρνασσό και δούλεψε πρώτα για καιρό στα παξιμάδια τα Κρήτης Γη, καλά λεφτά. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δουλεύει στο νεκροπωλείο/κηδειοπωλείο ενός τύπου που είναι και δήμαρχος στις αρχάνες (νομίζω) και έχει λεφτά. Και εκεί κάθεται για 3-4 ώρες να σηκώνει τηλέφωνα και παίρνει κανά 40άρι ευρώ. Μπόνους 70 ευρώ ανά κηδεία για να κατεβάζει το φέρετρο και να ρίχνει και την πλάκα μετά. Η εκταφή βέβαια συμφέρει καλύτερα. 150 με 200 ευρώ για μια δουλειά 15 λεπτών. Έχει πεθάνει ο άλλος, βγάζεις το χώμα με τα χέρια, το φέρετρο έχει λιώσει, το ίδιο και οι σάρκες, βάζεις γάντια, μαζεύεις κόκκαλα, τα πλένεις (όχι με χλωρίνη, γιατί δεν θα γίνουν ποτέ στάχτη, θα καρβουνιάσουν, έπρεπε να το πάθουν άνθρωποι για να το μάθουμε αυτό), και τα βάζεις σε μπαουλάκι. Απλό.
Βέβαια, στα παραπάνω μπορεί να έχεις και ιστορίες περίεργες. Ας πούμε σε ενταφιασμό, αφού μπει η πλάκα χρειάζεσαι άδεια για να ξεσφραγίσεις τάφο, και δυστυχώς για τους λοιπούς νεκραναστηθέντες  (ημίθεους και συνημίθεους) εντός τριημέρου -που συμβαίνει συχνότερα απ' όσο μαθαίνουμε- δεν υπάρχει απλά μια στρόγγυλη πέτρα να την κλωτσήσει τύπος. Εδώ έχει τσιμεντωμένη πλάκα. Και ο ίδιος δεν το πίστευε μέχρι που άκουσε χτυπήματα μέσα από φέρετρα πρόσφατα ενταφιασμένων τύπων. Κι όμως, νεκραναστάσεις συμβαίνουν. Και κόσμος πλέον, λένε, τους αγνοεί μάλλον γιατί θρησκείες έχουμε ήδη αρκετές.
Στους εκταφιασμούς όμως μπορεί να πάνε άλλα πράματα στραβά. Να πας δυο χρόνια μετά την ταφή και να βρεις άλιωτο το σώμα και γυρισμένο πλάγια. Ή να πας 20 χρόνια μετά σε ξεχασμένο τάφο και να βρεις μόνο στάχτες. Η τελευταία περίπτωση ήταν ξεχασμένη, σε χωριό και στον τάφο που άνοιξαν και μέσα βάλανε έναν καινούριο που πέθανε από το πολύ ποτό. Αλλά επειδή μύριζε άσχημα από το πολύ ποτό, τον είχαν βάλει μέσα σε σακούλες κι έτσι και σε 20 χρόνια να ανοίξουν τον τάφο, ακόμα δεν θα 'χει λιώσει γιατί οι σακούλες μάλλον δεν ήταν βιοδιασπώμενες και θα κάνουν καιρό να λιώσουν.

Στην τελευταία του άδεια, την τελευταία μέρα, γνώρισε καλύτερα (όχι ακόμα βιβλικά) την κόρη συναδέλφου του και τώρα φοβάται μην το μάθει ο συνάδελφος νεκροθάφτης. Αλλά αγαπιούνται με την κοπέλα και αυτή περνάει χρόνο σπίτι του με τα αδέρφια του και τέτοια. Το περίεργο (όχι βέβαια για αυτόν - θα χρειαστεί μάλλον τρίτη περίπτωση για να αναγνωρίσει ένα πάτερν στη ζωή του και να αναζητήσει την λέξη "φετίχ" για το λεξιλόγιό του) είναι ότι και η προηγούμενη σχέση του ήταν με κόρη νεκροθάφτη. Τα τρία χρόνια ήταν κρυφή η σχέση μέχρι που έμαθε ο πατέρας της ότι η κόρη του τα 'φτιαξε με νεκροθάφτη και ήθελε να τους χωρίσει γιατί τι-θα-πει-ο-κόσμος. Έτσι την έστειλε διακοπές την κόρη του με φίλες της, "τον λόγω/τω λόγω που να μην τη βρω εγώ" αλλά αυτός την βρήκε και την έκλεψε και την κράτησε σπίτι του για 20 μέρες και όταν ο πατέρας τον ρωτούσε αν είδε την κόρη του, αυτός δεν ήξερε τίποτα και πήγε να πάει από καρδιά του ο πατήρ νεκροθάφτης αλλά του χρειαζόταν τέτοιος που ήταν. Συγνώμη, "τέτοιος που είναι", παρασύρθηκα στον μακάβριο παρατατικό. Μετά του την επέστρεψε και του είπε μην τολμήσει να τη δείρει και όντως ο μεγάλος νεκροθάφτης άκουσε τον μικρό. Άλλους 6 μήνες κράτησαν σχέση κρυφή μέχρι που το διέλυσαν γιατί ο Νεκροθάφτης δεν άντεχε άλλο τον μπαμπά της. "Ποτέ ξανά" λέει.

Μετά πήγαμε αναπόφευκτα στο ότι η ζωή είναι μικρή. Και ότι κάνει αυτό το επάγγελμα που κόσμος σιχαίνεται και όταν τον κορόιδευαν στον Αυλώνα, αυτός χτύπαγε τους ώμους του και έλεγε "όλοι από εδώ θα περάσετε". Αλλά "πέρα από την πλάκα" δεν μπορεί να "κάνει αυτό που κάνει" σε μικρά παιδιά και νέους που φύγανε από ατύχημα. Και μου λέει για 8 άτομα νεαρούς που σκοτώθηκαν σε παραλιακή στο Ηράκλειο, γνωστούς του που τράκαραν και αποδήμησαν οι 7 - ο οδηγός έζησε. "Κανείς δεν ξέρει την ώρα που θα φύγει" λέει. "Μου 'χει τύχει να δω άνθρωπο στις 3 το πρωί και 5 το πρωί να 'ναι σκοτωμένος". Ένας άλλος φίλος του για να μην πέσει σε νταλίκα πάνω, έριξε το αμάξι σε γκρεμό και σκοτώθηκε εκεί. Ένας άλλος φίλος του οδηγούσε μηχανή μπροστά του, "του την παίξανε ανάποδα" και σκοτώθηκε μπροστά του. Είναι να απορεί κανείς με όσα συμβαίνουν γύρω του. Κάπως έτσι γεννιούνται οι προκαταλήψεις.
Α - και θέλει να του πούνε και την ιστορία για το φαντασματάκι της ΑΩ!

--------------------------------------------
Μετά άραξα πάλι στην εξέδρα με τα παιδιά και πολύ γελάσαμε με τον Χρωματιστό και τις ιστορίες που λέει ο ίδιος για τον εαυτό του.
Είναι φυσιοθεραπευτής και άλλα 5 επαγγέλματα. Η μάνα του είναι υποστράτηγος, αντισυνταγματάρχης, αρχιλοχίας και σύντομα δεκανέας αλλαγής (λέει ο κρητικός) - κάθε βδομάδα και άλλο.
Κάποια στιγμή είχε λεφτά και έκανε πραγματικότητα το όνειρο ενός φίλου του για PS3 και αργότερα όταν ο φίλος του απέκτησε ένα Γιαμάχα ρο ένα (μηχανή) του το σκότωσε για ένα χιλιάρικο. Αυτός το πήρε και κάποια στιγμή τράκαρε με νταλίκα, τον πήγαν αναίσθητο εντατική και ήρθε μετά στην εντατική η αστυνομία με φωτογραφίες του ατυχήματος, του τις δείχνανε και τον ρώταγαν γιατί είναι ζωντανός.
Μια άλλη φορά του κλέψανε το αμάξι και το τρακάρανε και κάηκε ο κλέφτης με το αμάξι, τον πήγαν στο νεκροτομείο και κάλεσαν τον αδερφό του και τη μάνα του για αναγνώριση και η μάνα του έκλαιγε και δεν άντεχε να το κάνει και πάει ο αδερφός του πάνω από το απανθρακωμένο πτώμα και λέει "Δεν είναι αυτός ο Χρωματιστός! Δεν έχει τα κιλά του!!" και πιο μετά γύρισε σπίτι (μάλλον δεν είχε κινητό το παιδί) και τέλος καλό όλα καλά.
Μια άλλη φορά πήγε να πηδήξει μια 16χρονη γκόμενα τούμπανο με κάτι βυζιά ως εκεί πάνω (σαν από μάνγκα λέμε) ως στο σπίτι της και έμεινε εκεί το βράδυ και όταν κοιμόταν αυτή, του την έπεσε η 12χρονη αδερφή της που επίσης είχε βυζάρες ως εκεί πάνω (!) και μάλλον είχε μάθει από την αδερφή της πόσο καλά γαμάει αυτός και ήθελε να είναι ο Χρωματιστός ο πρώτος της και -ε και τι να κάνει- τη γάμησε κι αυτήνα. Τι δεγκαταλαβαίνεις;

Από τη χτεσινή έξοδο. Βραχάκια, ρούμι και συμπάθεια.

Από τη χτεσινή έξοδο. Βραχάκια, ρούμι και συμπάθεια.  ΙΙ


Μικρή συνταγή παραλογισμού για κουλουράκια από τον προηγούμενο υποδιοικητή
που μάλλον είχε διαβάσει το "Style guides for dummies"

0 σχόλια:

Post a Comment