-148

Ας πιάσουμε ένα θέμα, γιατί το κεφάλι μου το έχει ανάγκη. Τα νεύρα μου θα γίνουν κρόσια εδώ μέσα. Έχω βαρεθεί να μου κόβουν "θέσεις" εδώ μέσα για τις οποίες με ζητάνε οι με προτείνουν. Πλέον σκέφτομαι ότι ίσως μιλάμε για προσωπική εμπάθεια με τον κυρ πρόεδρο.
Μπορεί να έχουν τους αρματιστές σταλμένους σε πόστα, αλλά τουλάχιστον στην υπομονάδα μου είναι σφιχτά γραπωμένοι από τον επικό τυφεκιοφόρο με τενοντίτιδα που κουνάει καλά τη σκούπα.
Την ίδια ώρα που γράφω αυτά ο "δαίμων" μιλαει σε έναν επίδοξο οχταμηνίτη "είσαι κινητό παράπτωμα.. θα πάει ο μπαμπάς σου στη στρατολογία και θα πει έχω ένα μαλάκα γιο στην Κύπρο κι άλλα δυο παιδιά. Υπηρετεί ο τρόμπας, ποντικαράς 9μηνο ή 8μηνο;"
Νομίζω πως αρχίζω να τρομπάρω κι εγώ εδώ μέσα το εγώ μου από αντίδραση. Ίσως με κάνει και καλύτερο άνθρωπο εν τέλει.
Είμαι άρρωστος, βλέπω παντού βλήματα.
Ας πιάσουμε λίγο από το καλτ γύρω μας.
Πρεπει να 'χω μιλησει για το θέμα των τατού.

Είχαμε μιλήσει για τον επαναπατρισμένο 317αρη (απολυμένο πλέον) με το πρωτότυπο ροζάριο/σταυρουδάκι στο  εσωτερικό του μπράτσου με την ημερομηνία γέννησης από κάτω. Έχουμε μιλήσει για τα τατού μαμά/μπαμπά (μετράω ήδη 3 ή 4). Για το "εβίτα" που έκανε ένα παλικαράκι που αποφάσισε να παντρολογηθεί από τώρα (πρόβλημά του).
Σήμερα στον όρχο φωτογράφισα ένα εξαιρετικό ακόμα, με τον Τζίζους.

Χτες στην έξοδο πήγαμε σε ένα χαριτωμένο μπαράκι στη μαρίνα που λέγεται ενυδρείο και είναι βάρκα και έχει κι έναν τύπο να τραγουδάει πάνω χαφ-πλεημπάκ κάτι κλασικά σουινγκάκια κι ενδιάμεσα να επικοινωνεί με το τουριστοκοινό με κρύα αστειάκια. Πολύ γραφικός. Λευκό πουκάμισο, ανοιχτό παπιγιόν, καπέλο μαύρο, ίδιου χρώματος παντελόνι. Ήταν καλά. Θα ξαναπάμε από πιο νωρίς για να πιούμε και δωρεάν μπύρα γιατί είναι πολύ ξωτική η φάση.

Βόλτα στη Λάρνακα

Το πιο βρωμερό στενό, αν η φωτό μπορούσε να πιάσει μυρωδιές.

"Έχεις προσέξει ότι όλες οι γάτες εδώ έχουν όλες πιο ψηλά πόδια;" Κ-Ρ

Συντριβάνι. Τύπου.

Καλωσόρισες κέρατο, λάντζα, σκοπιά νούμερο τέταρτο.

Σκοπιά 11η
Δεύτερη φορά με τον αθλητικό δημοσιογράφο. Εντυπωσιάστηκε μάλλον που θυμόμουν μικρές λεπτομέρειες όπως ότι γνωρίστηκε με την αρραβωνιαστικιά του στο Μαντείο στα Ιλίσσια σε μια βραδιά που ο ίδιος χόρεψε το Μόνος μου το Πέρασα κι Αυτό, συζήτηση που πυροδότησε η ακρόαση του ίδιου τραγουδιού την προηγούμενη φορά που κάναμε μαζί σκοπιά, από τα ηχεία του καψημί - μας το 'φερνε ο αέρας. Πλέον μένει στον Κολωνό με την κοπέλα.
Μ' αρέσει να ακούω και να θυμάμαι αυτό το αλατοπίπερο των πραγμάτων.
Κάποια στιγμή ήρθε έφοδος ένας επιλοχίας - τον ρώτησα σύμφωνα με το τυπικό "ποιος είναι" και μου απάντησε ο Τζον Τραβόλτα. Ήταν η σειρά μου να ενθουσιαστώ και να σοκαριστώ, επειδή είχα δει πρόσφατα στο φυλάκιο το Γκρηζ και πολύ θα ήθελα αυτόγραφο.
Προσπαθήσαμε με τον Αν. να αλληλοψυχαναλυθούμε σχετικά με τα προβλήματα που ο Μπούκλας παρουσιάζει στις άδειες. Ήμουν εντυπωσιακά ήρεμος την περισσότερη ώρα μέχρι που παραδόθηκα σε ένα πεντάλεπτο ξέσπασμα, που μάλλον μου 'κανε καλό.
Το πρωί ήμουν παρών σε δυο συζητήσεις (από τις οποίες προσπαθούσα συνεχώς να φεύγω), το ίδιο σχεδόν εμετικές και για το ίδιο θέμα.
Στην πρώτη ο Μπούκλας τσακωνόταν με τον κουρέα για τις μέρες τιμητικής που 'χε τσιμπήσει ο δεύτερος από τον υπο-πρόεδρο και κατά πόσο ήταν δίκαιες μπροστά στην κούραση που όντως τραβάνε τα παιδιά στον όρχο, ενώ αυτός ανοίγει το κουρείο για να κοιμηθεί όπως δηλώνει.
Στη δεύτερη ο κουρέας τσακωνόταν με νέους που τόλμησαν να διαφωνήσουν μαζί του και ο πρώτος τους τα έχωνε.
Πιο μετά, στη σκοπιά μας τα 'λεγε από την πλευρά του. Τα είχε πάρει πάρα πολύ ο άνθρωπος και πλέον λείπει και ο προηγούμενος υπο-πρόεδρος του πράσινου χωριού με τον οποίο ήταν φιλαράκια και πολύ συμπαθιόντουσαν. Εμένα πάντως αδιάφορο με άφηνε και μου φαινόταν γλοιώδης, ξερόλας και ανόητος ο υπο-τέτοιος. Έλεγε λοιπόν το παλικάρι... "κακήν κάκώς είμαι στο κουρείο [σωστά τα λέει κατά λάθος] και σπάζεται. Έχει καράφλα, δεν γαμάει και είναι σαν το μουνί της γαμημένης της μάνας του και κλαίει που δεν θα γίνει συνταγματάρχης. Κι αν αυτός ο άνθρωπος γίνει ποτέ στρατηγός της χώρας μας εγώ τα τον δολοφονήσω, μπέσα [εμένα πάλι στ' αρχίδια μου]. Αν τον πετύχαινα έξω θα του άλλαζα τη δομή, τη γεωγραφία του προσώπου του. Πρέπει να υπέστη συνέπειες για τα ψυχολογικά εγκλήματα που έχει προκαλέσει στους φαντάρους του. Εγώ όταν ήρθα... μπζζζζζ".
Όταν μπήκε η μαγική λέξη του "εγώ" άρχισα να ακούω πάλι χιόνια και αφοσιώθηκα να παίζω με την περόνη του κοντακίου του όπλου μου. Ως συνήθως δηλαδή.
Οι απόψεις του όταν μιλούσε με τα παιδιά συνοψιζόταν στο να πάνε όλοι να γαμηθούνε γιατί δεν θα βρίσκει και κανέναν μας μετά και δεν τον ενδιαφέρει κανείς. Ειλικρινής τουλάχιστον.

Καλλιτεχνίες του θαλαμοφύλακα