-144

Μέρα 20η

Π: Στον κώλο σου μία πατάτα
Σεισμοί και καθαριότητες.. Και ο Τρόοδος έχει το σεισμό του.. Φεύγουμε, άρα είμαστε τόσο λελέ!

Δεν έχω καταφέρει να μπω σε μουν ανάγνωσης βιβλίων. Μου 'ρχεται και μου φεύγει γενικά. Σαν μικρές κρίσεις.
Χτες πέρασα τη μέρα ακούγοντας μουσική και το μάστερ της ηχογράφησης που κάναμε στο "Άδεια-ρε!" και εντοπίζοντας λάθη. Αυτή η διεστραμμένα απολαυστική διαδικασία που βάζεις τον εαυτό σου στο σκαμνί.

Με δυσκολία τους έπεισα να καθαρίσουμε.
Ο κρητικός έκανε περιμετρικά μαζί μου. Νομίζω για αυτό και μόνο θα είμαι ένας μικρός ήρωας αν το διαδώσω στην εμά. Ο πόντιος έκανε την κουζίνα. Πέταξε δηλαδή τα πλαστικά και τα υπόλοιπα τα έκανα εγώ. Ο άσχημος πόντιος νόμισε πως σκούπισε/σφουγγάρισε το θάλαμο. Πώς στην πόρτα υπήρχαν χαρτοπετσέτες κουβαριασμένες στο πάτωμα, δεν κατάλαβα. Αρχίδια έκανε φυσικά. Ο λαρισαίος έκανε τουαλέτες. Ο γιαννιώτης φυλούσε αλλά μετά έκανε πατώματα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκαναν τόσο θέμα. Δέκα λεπτά υπόθεση όλοι μαζί και τέλος.΄Είναι μάλλον που κανείς πλην του λαρισαίου δεν έχει μείνει ποτέ μόνος του.
Ο λαρισαίος απειλούσε ότι όποιος έγραψε στη σκοπιά γαμώ την 320-πουστόνεα να το σβήσει γιατί το έχει βγάλει φωτογραφία και θα το δείξει στο διοικητή να του πει ότι ισχύει το παλιός-νέος να παραπονεθεί -αν δεν παραδεχθεί όποιος το γραψε.
Για να μην γαμηθούμε εδώ πάνω, ο κρητικός το παραδέχτηκε. Ε, και τσακωθήκανε πάλι στην αλλαγή τους γιατί ο λαρισαίος περίμενε ο κρητικός να του καλύψει αθροιστικά τις δυομιση ώρες καθυστερήσεων στις αλλαγές (a.k.a. μπιφτέκια) σκοπιάς. Απειλούσε ότι ή θα τα κάνει ή θα τον αναφέρουμε ή θα πάρει τον πατέρα του να παραπονεθεί στο διοικητή. Ρε μπελά που βρήκαμε.
Η υπόλοιπη μέρα πέρασε απαρατήρητη.
Καθαρίσαμε, σπάσαμε ένα χαλασμένο καρπούζι, κλάψαμε πέντε λεπτά γιατί νομίσαμε ότι είχε πεθάνει ο Σφακιανάκης, είδαμε πάλι τσόντες και μπρους λη (ΑΠ: Είδα στον ύπνο μου ότι με κύκλωσαν 10 άτομα και μπήκε μέσα μου ο μπρους λη, πετάχτηκαν οι φλέβες μο και τους έδειρα) και φάγαμε 4 κουτιά χαλούμι.
Από αύριο θα τρώμε ξανά το φαϊ του Cookie και όλα θα είναι καλύτερα μες στο λιοπύρι της εμά και λίγες ώρες μετά θα μετανιώσω αυτά που γράφω.

Άλλη μια καταπληκτική στιγμή της τιβί.

Φιλούνται, αγκαλιάζονται, βγάζουν φωτογραφίες.