-140

Μέρα 16η
"Στο Μενίδι έχω σεβασμό" (γιο)... "menidi city, οι αθίγγανοι πετάνε πέτρες (γιο)"
(διακόπτει το τραγούδι ο ΑΠ για να ρωτήσει) Τι είναι οι αθίγγανοι ρε;
------------------------
Η μέρα σήμερα κύλησε ήσυχα. Ανέβηκε πάλι η θερμοκρασία. Έβαλα μπουγάδα και τα ρούχα μου στέγνωσαν πολύ γρήγορα. Ακούγεται από κάπου απέναντι όπερα και λίγο πριν ο Λ και ο ΑΠ λέγανε απο πού ακούγεται αυτή η μαλακία κι ελπίζω να μην ακούγεται την ώρα που έχω σκοπιά γιατί δεν θα την παλέψω μία.
Σήμερα τουλάχιστον κάνανε μερικά στοιχειώδη από καθαριότητες γιατί υπήρχε ο φόβος ότι θα έρθουν επισκέπτες από την εμά. Αρχίδια, κανείς δεν ήρθε. Πέρασε περίεργα η μέρα μες στην αναμονή.
Το ευχάριστο σήμερα ήταν ότι έκανε λογαριασμό φέησμπουκ ο Δ. και ανταλλάξαμε κανά δυο μηνύματα και χάρηκα γιατί μου λείπει κι αυτός ιδιαίτερα.
Σήμερα κοιμήθηκα και μια ώρα το απόγευμα αλλά με πολλές άσχημες σκέψεις μετά τη συζήτηση με το Μάνο. Μου είπε ότι μεγαλώνει και γερνάει και θέλει να παίξουμε μαζί το χειμώνα -6 χρόνια το λέμε πάλι δεν νομίζω να συμβεί. Με ρώτησε αν θα πιάσω σπίτι Εξάρχεια και του 'πα ότι δεν ξέρω και ότι δεν έχω ιδέα πού θα είμαι καν. Εκεί έπεσα απότομα, γιατί αλήθεια δεν ξέρω τίποτα.
Έφτασα επισήμως στη μέση της θητείας και δεν έχω κάνει ένα βήμα μες στο κεφάλι μου. Θα τελειώσω και θα κάνω παραδοσιακή μουσική; Θα πάρω πτυχίο στην κλασική; Θα σηκωθώ να φύγω να κάνω μοντέρνα; Θα φύγω για σπουδές; Δουλειά; Πού; Με τι λεφτά; Τι θα κάνω; Τι θέλω; Ποιος είμαι; Πάλι, πάλι, πάλι, τελειώνει πάλι κι αυτό το τετράδιο κι είναι σαν να μην έχω γράψει μια γραμμή, πώς μια αναπνοή είναι πιο βαριά το βράδυ μετά από σαράντα τσιγάρα; Γιατί η 40η γραμμή δεν είναι πιο βαριά από σοφία από την πρώτη; Γιατί η τετρακοσιοστή σκέψη δεν είναι πιο έμπειρη από την πρώτη; Τι χρειάστηκαν οι ενδιάμεσες 398 αφού όλες με κάναν απλά χειρότερο, βαρύτερο -αλλά όχι εμπειρότερο. Πιο κουρασμένο, πιο απογοητευμένο, πιο μόνο, πιο παράξενο, πιο μόνο, πιο αηδιασμένο, πιο αδαή, πιο μεγάλο και προς μεγάλη μου θλίψη όλο και πιο απομακρυσμένο από τη χάρη που μάλλον δεν αποκτιέται κυνηγώντας κάτι, αλλά αφήνοντάς την να έρθει σε σένα.
----------------------------------------------------------------
Ξέρεις γιατί το Μενίδι είναι King of Athens; Ούτε κι εγώ ήξερα μέχρι που κρυφάκουσα την εξήγηση που δίνανε στους "επαρχιώτες" γιαννιώτη και λαρισαίο οι αθηναίοι πόντιοι. Μαζεύτηκαν μια φορά παρέες για ξύλο και όλους τους έδειρε το Μενίδι, μαθαίνω. Και ότι συνέχεια δέρνει άλλους το Μενίδι λένε. Ο γιαννιώτης συμφωνεί και λέει πως έτσι είναι και η περιοχή του, η Ελεούσα. Τους φοβάται ο κόσμος.
Δεν τον πίστευαν μάλλον τον Π και έδωσε επιπλέον επιχείρημα, "αφού και στον ουλαμό με ρωτάγαν από πού είσαι και είπα Αθήνα, πού Αθήνα; Μενίδι, λέω, Ποοοοο τσακάλια είστε εσείς εκεί, μα το θεό ε;".

Πιο μετά αναλύουν θεωρίες για ξύλο. Είσαι κότα αν σου λένε να πας ξύλο έναν με έναν και φέρεις παρέα. Φλωριά να φέρεις παρέα. Αλλιώς όμως παλεύεις μόνος σου αλλιώς με δέκα.
Ο ΑΠ αν τα πράγματα χοντρύνουν ΔΕ θα φωνάξει παρέα... θα φωνάξει κάτι άλλο... Ένα θείο από τον Ασπρόπυργο. Άλλα πράματα...