Tuesday 31 July 2012

-142

Μέρα 18η

Το κλίμα αρχίζει και ξεφεύγει. Ο άσχημος πόντιος ένιωθε ήδη τόσο λελέ που μ'έχει εκνευρίσει πλέον απίστευτα.

Δυο παραδειγματάκια αχαριστίας του ανθρώπου.
"Αααααα γαμώ το σπίτι τους, το [τσάμπα, 24 ώρες, wifi, υψηλής ταχύτητας, που το λιτσάρουν όλη μέρα, και δεν θα είχαν στην εμά] ίντερνετ γαμιέται!"

"Ρε. Τι μας το φέραν οι απέναντι αυτό το [2λιτρο, σφραγισμένο, τριών γεύσεων, μια χαρά παγωμένο, α- και ΤΣΑΜΠΑ] καρτ ντορ οι τύποι; Δεν μπορούσαν να μας φέρουν καμιά μπριζολίτσα;"

Τρέχω κι εγώ ο βλάκας, τι να πρωτοσημειώσω..

"Τρεις μέρες για άδεια δεν είναι πελλές ρεεεεΕ" Σιγά μην είναι και πελτές ρε.
Ο πόντιος τα βλέπει όλα "πένα". Το φυλάκιο είναι καθαρό, πένα. Εμείς είμαστε τυπικοί, πένα. Το αμάξι που πέρασε είναι πένα αμάξι. Η γκόμενα στη φωτογραφία είναι πένα. Το κινητό του είναι πένα. Η ταινία που βλέπει στο γιουτιούμπ είναι πένα. Ο τύπος που τραγουδάει έχει πένα φωνή.
Ρε, τι του χει κάνει ο στρατός. Βάζει μπρος ένα άρμα, το πάει μπρος πίσω κι έχει πετάξει τη σκούφια του.

Στρατοκαυλάκια όλου του κόσμου ενωθείτε. Πονηρόφατσες και γλειώδεις ανθρώποι ξεχυθείτε σαν εμετός. Γιορτάστε την έλλειψη παιδείας, τη μισαλλοδοξία και το δικαίωμα στην άγνοια. Ελαττώστε τους ήδη περιορισμένους σας ορίζοντες στο τι θα χέσετε, τι θα φάτε, πώς κλάνετε, στο μουνί που σας λείπει, στην έξοδο που θα βγείτε και στην άδεια που θα πάρετε.
Αρνούμαι ρε.
-----------------------------
Λίγο αργότερα προσπαθώ να εξηγήσω στον Sam γιατί δεν βρίσκεται έξω να κάνει θέατρο με την Κομνηνού και είναι καταδικασμένος εδώ μέσα να ανέχεται την ανοησία του κόσμου.
Του απαντώ ότι το κάνει......
CC: γιατι ετσι πρεπει. Γιατι αμα δεν το κανεις σε καποια χρονια θα σου πει καποιος ηλίθιος σε συζητηση περι κρατους ή κοινωνίας ή "έθνους" (μην αρχίσω) ότι εσύ μη μιλάς, ούτε στρατό δεν πήγες.
γιατί το κάνανε όλοι, γιατί ο άνθρωπος είναι φύσει κακός και πέρα από το ότι (θεμελιωδώς, για την παράλογη ύπαρξη του στρατου) πρέπει να ξέρει να ρίχνει σφαίρες για να αμυνθει, θέλει (για το θέμα της θητείας) να βλέπει και το συνάνθρωπό του να υποφέρει. Το κάνε αυτός, να το κάνεις κι εσύ. Κάηκε η ουρά της αλεπούς κι ήθελε να βάλει και τα άλλα ζώα να την κόψουν. Για τον ίδιο λόγο που θέλουμε να "πήζουν τα πουστόνεα" και να περασουν ό,τι περασαμε, κλπ
Sam: δεν ξερεις ποσο ψηλα εχω αυτους που πηραν αναβολη απαλλαγη ( του οποιος θεωρουσα μαλακες) και ποσο μαλακας νιωθω.
CC: κι εγω. Αλλά εγώ είμαι και ειλικρινής άνθρωπος και χέστης. Παραδέχομαι το χέστης επειδή είμαι ειλικρινής. Αλλά η αλήθεια μάλλον ειναι ότι είμαι ειλικρινής επειδή είμαι χέστης. οπότε θα ντρεπόμουν μάλλον να το κάνω
Sam: εχασα το μαιο μαλακα εκδρομη της σχολης με μονολογουσ στην επιδαυρο για να δουν την ακουστικη και μαθημα ορθοφωνιας με την ακουστικη επιδαυρου
και αντι να ειμαι εκει
μου ματωνα το μυαλο οΜέην Μαν 2
ματωνε*
CC: συνεχεια τα κανουν αυτα οι σχολες. Ειναι τοσοι οι φοιτητες δραματικης που αυτες οι εκδρομες θα μπορουσαν καλλιστα να λεγονται "σας δειχνουμε πού δεν θα δουλέψετε ποτέ"
Sam: οχι φιλε, εγω δε θα δουλεψε στην επιδαυρο, στην επιδαυρο θα μεγαλουργησω
γιατι το θελω,και θα το καταφερωκαι κανενας μαλακας ουτε καν ο στρατος δε θα σταθει εμποδιο. μιλαμε για ονειρο ζωης οχι μαλακιες

CC: να το κανεις. Ο στρατος περναει. Το αλλο ειναι σπουδη που θα συνεχιζεται. Και αν τα όνειρά σου αντέχουν μες στο στρατό, μη φοβάσαι τίποτα. Τα δύσκολα είναι μετά.
Sam: στο παγκακι πανω ειναι χαραγμενο "φυλαξου απο αορατους εχθρους".ποσο δικιο εχει?
CC: εχει. Εκμεταλλευσου λιγο την ανοητη βεβαιοτητα που σου παρεχει ο ιδρυματισμος του στρατου. ο συγκατοικος που σου λεγα τελειωσε με το εθνικο - και; ανεργος τώρα, αρχισε τα καστινγκ, ολοι τους βρισκονται στο αγχος της εποχης και της αβεβαιοτητας
Sam: αλλα ειναι και επισης μια εποχη καταρευσης που ενω ολοι κοιτουν το χρημα, εσυ μπορεις να γραψεις ιστορια. ο καθε εσυ
CC: σου το υπόσχομαι προσωπικά. Κι όταν βγεις,ο κόσμος θα συνεχίσει να καταρρέει. Κι αυτό είναι δέσμευση.

Εκεί το κόψαμε γιατί έπρεπε να επιστρέψει αυτός στο πράσινο χωριό κι εγώ στην πραγματικότητα του φυλακίου..

Κάθομαι να δω την τελετή έναρξης των 30ων ολυμπιακών αγώνων. Λονδίνο 2012.
Λίγο πριν αρχίσει, παίζει μια διαφήμισω στο ΡΙΚ2 για ένα καλλιτεχνικό φεστιβάλ με ντοκιμαντέρ; με βίντεο; δεν κατάλαβα. Σε ένα λευκό φόντο, ένας τύπος με μάσκα Γκάι Φοξ από το Βι φορ Βεντέτα να μιλάει, αλα ανόνιμους να προωθεί το φεστιβάλ και στο τελος του προσφέρουν μοχίτο. Έμεινα με ανοιχτό το στόμα από τη θρασύτητα με την οποία χρησιμοποίησαν το σύμβολο που φτιάξαν/χρησιμοποίησαν οι ανώνυμοι. Δεν έγινε βέβαια και κάτι. Είχα ανοιχτό το στόμα για λίγο, δεν το πίστευα, αλλά η διαφήμιση είχε πετύχει το σκοπό της. Αλλά ο λαρισαίος με βλέπει και απορεί. Και με ρωτάει, "δεν ξέρεις τι είναι αυτό; Είναι κάτι σαν χάκερς που μπαίνουν σε ιντερπόλ και τέτοια και βγαίνουν μετά και τα λένε και τι γίνονται μες στις κυβερνήσεις και τι θα γίνει στα επόμενα χρόνια."

Πηδάμε κατευθείαν στο Map of the problematique και το countdown της έναρξης των ολυμπιακών. 

Όταν η τηλερόαση δείχνει τον τάδε σερ που εφηύρε το ίντερνετ, ο γιαννιώτης εύστοχα σχολιάζει "ΝΆ 'σαι καλά. Τι θα κάναμε χωρίς αυτόν;"

Ταυτόχρονα στο φέησμπουκ συζητούσα με 3-4 άτομα που από τα πρώτα τέταρτα κράζανε ασυστόλως γιατί δεν έχει ιστορία η αγγλία και παραπονιούνταν για την κενότητα και τα ποπ είδωλα και αηδίες. Με τους γύρω σχολιάζαμε στην παρέλαση. Μια χώρα της αφρικής περνάει και ο λαρισαίος σχολιάζει τους άντρες, μα είναι δυνατόν να φοράνε φούστα; Γαμώ το χωριό μου -έφτασα κοντά στην έκρηξη- του λέω, είναι άλλη φάκιν χώρα, άλλη κουλτούρα, κι εσύ πριν 400 χρόνια φορούσες καλτσοδέτα και φουστανέλα (μας λένε). Α, σους, περνάει η Αλβανία. "Ο ρε σκιπτάρια.."
Αστειευόμαστε στο φέησμπουκ ότι μπορεί στο φινάλε να βγάλουν μεθυσμένους άγγλους επιδειξίες τουρίστες, μιας και τους έχουν τόσο για το μπούτσο τους άγγλους. Και, ακόμα καλύτερα, ίσως στην τελετή λήξης βγάλουν χούλιγκανς, αντί να τα μαζέψουν, να τα σπάσουν, να τα κάνουν όλα μπάζα και να τα πάνε στο μπιγκ μπεν που τόσο καιρό προφητεύουν ότι θα πέσει, να καούν όλα μαζί.

Λίγο μετά, μαντεύοντας τα αθλήματα των σημαιοφόρων, η ποδηλάτρια, γίνεται γρήγορα, ποδηλατρία, ποδηλατρεία και ποδολατρεία.








0 σχόλια:

Post a Comment