-137

Μέρα 13η
Μαραθώνιος Chuck.
Βροχή-
Σήμερα τον γιαννιώτη τον έπιασε κόψιμο. Κρυωματάκι θα ήταν μόνο αλλά είπαμε να του κάνω το νούμερο, έτσι για να μαστε σίγουροι.
Στη σκοπιά η ώρα πέρασε εύκολα εναλάσσοντας ησυχία με porcupine tree. Το κινητό μου κάθε φορά που πάω να γράψω ώρα, αντί για τόνο πάει να βάλει λάμδα και μου γράφει λώρα και μου θυμίζει το μικρό σπίτι στο λιβάδι που ποτέ δεν έβλεπα.
Έβγαλα και φωτογραφίες τα σκαλίσματα και τις γραφές των παιδιών στους τοίχους και τα ξύλα της σκοπιάς.
Δεν έχουν αφήσει άγραφο σημείο. Είναι από τα πιο αξιοθαύμαστα πράματα που παρατηρώ -το χω αναφέρει και σε προηγούμενη καταχώρηση- αυτή η ανάγκη να γράψει κανείς τον τόπο καταγωγής του, το επίθετό του, τη σειρά του, κι ένα βήμα πιο πέρα, ότι γαμιούνται όλοι οι άλλοι.
Να 'ναι η πεποποίθηση ότι είναι γαμάτος; η ανάγκη να είναι γαμάτος; Η ανάγκη προβολής υπάρχει σε όλους μάλλον. Να φτιάξεις δηλαδή ένα περίγραμμα του εαυτού σου μεγαλύτερο από το κανονικό, ένα σκίτσο που σου μοιάζει αλλά δεν είσαι εσύ. Πιο φανταχτερό, πιο σημαντικό, πιο εντυπωσιακό, πιο μεγάλο - συνήθως καρικατούρα. Άραγε με τόσο τρομπάρισμα, το εγώ δεν θα 'πρεπε να σκάσει;
--------------------------------
Για τις καθαριότητες, πάλι φυσικά με αγνόησαν. Στο τέλος το ζβαν από το βόθρο θα σηκωθεί μόνο του σαν γκόλεμ και θα μας φάει αυτό.
Το απόγευμα ήρθε το βραδινό. Χαράς ευαγγέλια για τους φαντάρους.
1 βραστό αυγό!
1/2 κονσέρβας ζβαν!
1/3 ντομάτας!
1/3 αγγουριού 10 εκατοστών!
1/6 από 4 κομματάκια καρπούζι (do the math yourself)!
1 μικρό ψωμάκι!
και φέρανε και το πρωινό μαζί!
μια σακουλίτσα με 6 φακελάκια τσάι!!
Επικράτησς πανικός. Έβγαλα και φωτογραφίες να 'χουμε να γελάμε.
Υπάρχει η ελπίδα ότι τις επόμενες μέρες, ο νουμερο 2 του πράσινου χωριού, θα ανέβει εδώ πάνω να μας τσεκάρει και να μας φέρει προμήθειες. Χάου θότφουλ.
Ίσως μ αυτό το φόβο ξεκουνηθούν να πιάσουν καμιά σκούπα.
Εντωμεταξύ, δηλώνω στο γιαννιώτη και στον άσχημο πόντιο ότι αν ευκοίλια και πονόδοντος συνεχίσουν, θα ενημερώσω να τους αλλάξουν. Δεν πρόκειται να κάνω νούμερα.
"καλά, άμα το κάνεις αυτό, θα 'χουμε άλλα στην εμά".
Η τριχωτή μπάμια τόλμησε να με απειλήσει ότι αν τον αλλάξω και χάσει τις μέρες τιμητικής άδειας που υποσχέθηκε ο διοικητής, θα χουμε άλλα.
Έφτασα τα 29, εχω διαβάσει 5 βιβλία, έχω μελετήσει δυο πράματα, έχω ανεχτεί ηλίθιους κι ηλίθιους, για να 'ρθει τώρα το 18χρονο να μας απειλήσει κιόλας.. Α σιχτήρ, τραβα να κουνήσεις καμιά κουκέτα, φάε μια μπανάνα.

Πρωινό

Βροχή μπροστά στη σκοπιά με εκκλησάκι.

Βροχή

Βροχή στην πύλη.

Βροχή απ'τη σκοπιά.

Βροχή στο πλακάκι.

Βροχή στο εκκλησάκι.

Αποθήκες και βροχή.

ΑΠ: "Θα γίνει κρέμα!"

Βραδινό 6 ατόμων.