-115

Μετά από 25 μέρες, ξανακάνω Θ1. Ήρθε η ώρα μου κι εμένα να ξανακάνω Θαλαμοφύλακας.
Ίδια υπηρεσία, ίδια ευθύνη. Οι αφυπνίσεις και το πρωινό εγερτήριο είναι πιο περίεργο μιας και η 317 δύσκολα θα δεχθεί να ξυπνήσει. Σε 3-4 μέρες άλλωστε μας αφήνει. Θα 'ναι η δεύτερη σειρά που διώχνουμε. Άλλη μια και μετά η σειρά μας.
Χτες κύλησε ομαλά η φάση με τον ομιλητικό αύδμ (αλήθεια μου θυμίζει κάποιο καρτούν αλλά δεν έχω βρει ακόμα ποιο). Ημι-αυστηρός, με μέτρια αίσθηση του χιούμορ, ήταν και ο πρώτος που με έριξε για κάμψεις. Μου φώναξε "πεσε" από μακριά γιατί ήμουν θαλαμοφύλακας και στεκόμουν στο χώρο υποδοχής και όχι μέσα και επέτρεψα και σε 2-3 να καπνίζουν εκτός θαλάμων μετά το σιωπητήριο. Απαράδεκτο..
Διασκεδάσαμε και πάλι.
Τρίβια: "Πήρα" 6. Δεν ήξερα ότι μπορώ. Ενθουσιάστηκα.

----------------
Το πρωινό εγερτήριο μπορεί να ήταν δύσκολο αλλά ήταν και φανερά ευκολότερο από την πρώτη φορά που δεν ήξερα κανένα. Τους ξύπνησα όλους όπως έπρεπε και δεν πείραξα τους 317-λελέ.
Καφές, καθαριότητες και έξοδος με τους 317 για γλεντάκι με Μπούκλα και "Δαίμονα" παρέα με το χρυσό και τον λεπού, δηλαδή με κιθάρα, λαούτο και μπουζούκι (αντίστοιχα). Τρώγαμε, πίναμε, παίζαμε σαν να μην υπάρχει αύριο.
["Βρίζω το θεό που με ξέρασε" βλαστημάει ο Sam αυτή τη στιγμή ταράζοντας τους κύκλους μου, αλλά θέλει το παιδί να εκφράσει την αγανάκτησή του.]
Λαϊκά, έντεχνα, παραδοσιακά και κρητικά, απ' όλα είχε το μενού. Δούλεψε αυτί κάργα.
Καιρό είχα να πχιω τόσο.
Ο "δαίμων" με έκανε να βγάλω το σκουλαρίκι, με διέταξε να κάτσω σχεδόν δίπλα του, μέτραγε αντίστροφα σε κάθε κομμάτι, διέταζε παραγγελίες, πειραζόταν με τον Καπ-μαν και μου μοίρασε 150φ. Υπογεγραμμένα. Αλήθεια!
Ο Μπούκλας παρακολουθούσε ήσυχος. Ο Δαίμων χόρεψε. Και έχουμε και βίντεο που θα πρέπει να παραμείνει κρυφό. Ήταν μια καλή μέρα. Περάσαμε όμορφα.
Φάγαμε σαλάτα, ντεμέκ τζατζίκι, μπιφτέκια, κοτόπουλα, πατάτες, χοιρινό, κολοκυθοκεφτέδες, ψωμάκι με λαδορίγανη. Πολύ φαγητό, αλλά τα έφερνε, τι να κάνουμε. Πληρωσαμε όμως ελάχιστα και μάλλον έπαιξε μπόλικο κέρασμα.
Φάγαμε παγωτάκι στην επιστροφή και μπήκαμε "γκάιντα" στο λεωφορείο, όπως θα 'λεγε και ο Κεκ'men.