Δόξα και τιμή στο συμμαχικό νετ καφέ (alliance) που οι φαντάροι έρχονται για να προσκυνήσουν το lol και το skype.
Έφτασε απόγευμα. Μόνος στο μπαλκόνι. Φεύγουν όλοι - μόνος. Σύντομα θα φύγουν και τα στελέχη που δεν θα προλάβω να γνωρίσω. Μια θητεία νέος. Τσίτα/τέντα/τίγκα/μπόμπα κι άλλες εύκολες δισύλλαβες που κυριαρχούν γύρω μου. Νιώθω εξαντλημένος και χωρίς φως στον ορίζοντα.
Οι κοινωνικοί ελιγμοί πάντα αποφέρουν καρπούς σε όσους μπορούν να τους κάνουν.
Η αξιοκρατία κάνει φτερά όταν ο δήμαρχος του χωριού θέλει να κρατήσει το κοπάδι του ήσυχο. Στα πιο άγρια ζώα θα δώσει περισσότερες άδειες και στα πιο κλαψιάρικα, για να μην τον ενοχλούν. Οι πιο φιλότιμοι "θα στάξουν". Νόμος.
Οι προσπάθειες να καταπολεμήσω την άσχημη διάθεση συνοδεύονται με εκρήξεις ευδιαθεσίας, ευγένειας και χαμόγελων. Όταν περνάει ο λόγος της έκρηξης, επιστρέφω στο ίδιο μαύρο. Σκέφτομαι ακόμα ότι δεν είναι αλήθεια, ότι σύντομα θα ξυπνήσω, ότι δεν είμαι πραγματικά φαντάρος, ότι είναι κάτι παροδικό - δεν είναι ακριβώς ο κατάλληλος τρόπος να το διαχειριστεί κάποιος.
Black black heart παίζει το ραδιόφωνο εδώ. Πού το θυμηθήκανε;
Όλα προσωρινά και ενδιάμεσα, μικρές ψεύτικες παραστάσεις, θεατής μιας ζωής ακροάσεων.
Ερμηνείες-παρερμηνείες
του μυαλού τρικυμίες
μαύρα νερά
μαύρα χέρια
θολά πρόσωπα παραμορφωμένα
πασχίζεις να παρατηρήσεις
να προσαρμοστείς - σε κάτι στρεβλό
ξαναπροσαρμόζεσαι
ξανά
να φύγεις
να φεύγεις
αγωνία και θλίψη ανεξήγητη και σε σύγκρουση
μετωπική
μαύρη χολή αναβλύζει, γραπώνεται
στα χέρια, σε αγκώνες, τη σκέψη ποτίζει
με λάμπες φωτοσυνθέτω
το μηδέν καταθέτω
Γυρίζουν από αγιανάπαυση οι φαντάροι και ο πόντιος του χωριού λέει την εμπειρία του στη μύκονο του νησιού.
"Γκετ αγουέη φρομ μη γαμώ το μουνί, γιου αρ γκέη, αη ση γιου" του λέω, είχε σκάσει ένα γλωσσόφιλο σε έναν άγγλο στρατιώτη, στην αρχή μου μίλαγε μου φύσαγε το κεφάλι και μ' άρεσε, δεν είχα καταλάβει "Γκετ αγουέη σου λέω"
"Αν παίζεις και ποντιακά, σ' έχω αγαπήσει" μου 'χε πει το τυπάκι. Τι να του απαντήσω κι εγώ;
Ένας άλλος λέει ότι κάποτε είχε έναν καθηγητή στο πανεπιστήμιο που είχε ελιές στην τσέπη του. Στην ίδια τσέπη που είχε και κιμωλίες. Και προσπαθούσε να πείσει ένα συνάδελφο να δοκιμάσει από τις ελιές που ήταν για αυτόν καταπληκτικές.
Ένας παρα-άλλος λέει πόσο θα γούσταρε να βάλει το πουλί του σε Χλόρι Γκόουλ, λέει.
Λελεδόμετρα σε τραπέζια και παγκάκια, κόμποι, σκοινιά, στραβοί, βαριοί μπερέδες - "σας κάνω χάρη που είμαι εδώ".
Συζητήσεις πολέμου χτες στο παγκάκι. Πάντα νικάμε. Γλυκιά ξιπασιά.
 |
| Σκίτσο λελε-μάγειρα που "στ' αρχίδια του όλα" και αναμένει τον επαναπατρισμό του. |
0 σχόλια:
Post a Comment