-110

Σκοπιά 8η. Όταν μια σειρούλα μου έκανε σκοπιά με τον kazaa, αναρωτιόταν αν πηγαίνει καλά στα μυαλά του το παλικάρι.

Εκ των υστέρων το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ. 

Στις εξόδους του λιώνει στο σκάηπ με την "πρώτη του σοβαρή σχέση" που τη διατηρεί από απόσταση -αυτή στην Αθήνα- ένας αλλάχ ξέρει γιατί και πώς τόσους μήνες. Τέτοια πράματα δεν τα καταλαβαίνω. Του 'χει κάνει λέει πρόταση η ζίμενς να πάει σε κάτι που δεν θυμάται τι είναι, α ναι! υποτροφία, για σπουδές και δουλειά αλλά θα είναι εσώκλειστος για 4 χρόνια και θα μπορεί μόνο ένα μήνα το χρόνο να γυρνάει ελλάδα και θα του λείψει το σπίτι του και η κοπέλα του και μάλλον δεν θα το κάνει. Άλλωστε, παίζει και πλήκτρα με το ρουβά, άρα δεν θα 'χει πρόβλημα επαγγελματικής αποκατάστασης.

Θέλει, τώρα που επαναπατρίζεται, να γυρίσει με όλα τα ελδυκόσημα φορτωμένα στη στολή και αφού φτάσει να πάει και για καφέ για τη μόστρα γιατί είναι πραγματικά περήφανος που υπηρέτησε τις εδώ δυνάμεις του παραλόγου και θα έχει να λέει ωραίες ιστορίες στα παιδιά του για τις κακουχίες που πέρασε στη δύσκολη αυτή θητεία στν Κύπρο, γιατί αυτό μετράει. Ούτε αυτό με την προθυστεροφημία καταλαβαίνω και μάλλον ο στρατός με χαζεύει.

Του καημένου δεν του 'χουν μείνει όμως πολλές παρέες, αν και καλό παιδί, γιατί παραείναι περίεργος και σύμφωνα με τους υπόλοιπους παρα(-)μυθομανής. Έχει μερικά περίεργα ξεσπάσματα συμπεριφοράς και ενδιαφέροντα android applications στο κινητό του που είναι και psp και του το πήρε δώρο η μαμά του.

Ακολουθεί το τρομερά ενδιαφέρον και συνάμα τρομερά άχρηστο ντοκιμαντέρ
"Πώς στρίβεις τσιγάρο στον όρχο".