Thursday 29 March 2012

-22.1 (αναμνησεις απ' τα προχτες)

Ο Ψυχακοπαθης
Δεν εχω προβλημα με κανεναν εδω μεσα. Φυσικα δεν γραφω με ονοματα, γιατι δεν πρεπει αλλα και γιατι δεν χρειαζεται.
Εχουμε πει για τον Μεην Μαν, που ειναι γαμω τους αρχηγους και εχω ξεκαθαρισει οτι θα πνιγομουν μεσα σε ποταμι μεσα στο τανκ για παρτη του, για τον lohias_21 που ειναι μια χαρα για ζμιτης, που 'μαστε τυχεροι που εχουμε αυτον και οχι καποιον πιο καυλωμενο και που του ευχομαι καλη επιτυχια στις εξετασεις του που ερχονται (μαλλον για ευελπιδων). Μεχρι και ο εποπ εποπτης στα μαγειρια χτες, που φωναζει και σου ξυπναει το μιαζωηκαισημεραγαμημενεκομπλεξικε, συνειδητοποιεις μετα απο δυο κουβεντες οτι ειναι μια χαρα κυριος, μονο που ειναι σαν εκεινα τα μικρα σκυλακια με τη μεγαλη φωνη. Αλλωστε αυτος σε εβαλε στο καλυτερο ποστο με το που του ειπες οτι εχεις προβλημα λογω χεριων με τη λαντζα. (παρενθεση: στα μαγειρια χτες και σημερα με φωναζουν βασιλια κομπρα επειδη ειμαι σκοπος σκουπιδιων. Διωχνω σκυλια)
Ειναι ομως κι ενας που σου καθισε ασχημα απο την αρχη.
Τον εχω αναφερει ως ο μονιμας που σου τη δινει στα νευρα, ο λοχιας που συμπαθω/αντιπαθω, ο αντιπαθητικος λοχιας που τολμησε να με ειρωνευτει για τα ελληνικα μου, αυτος με το αστειο προφιλ στο φεησμπουκ και αλλα τετοια. Την ηλικια του δεν την εχει δημοσια και ειναι ακαθοριστη στο κεφαλι μου. Να ναι 30; ζητημα.
Γνησιο, λαϊκο παιδι της επαρχιας που με ανεθρεψε, πιθανως λιγο πιο βαθια ελλαδα. Κοβω το χερι μου οτι εχει τις αρετες του, που βεβαια δεν θα μας απασχολησουν εδω. Αλλα ας γινω δικαιος και ας διακινδυνευσω να πω οτι ειναι φιλοτιμος, εργατικος και με αρχες. Παμε ομως να δουμε τι τον κανει ψυχακοπαθη και αξιομνημονευτο.
Η εμψυχωτικη του γραμμη πριν την παρελαση επικεντρωθηκε στον παππου του που εχασε στον πολεμο. Συνεχισε με μερικα υστερικα μικροξεσπασματα και πριν ηρεμησει περναει σε μια αναφορα στις γυναικες που ενω γενικα ειναι γιατομπουτσο, περασαν προχτες παρέλαση κατι χιλιομετρα με εξαρτησεις και μας ξεφτιλιζουν, γιατι εμεις λεει παιρνουμε τα ευσημα πως ειμαστε γιατομπουτσο.
Την επομενη μερα μας χτυπησε στον εγωισμο. Λεει ειμαστε τεθωρακισμενοι και δεν γινεται να περνανε οι καλωδιομπηχτες (χαϊδευτικο των διαβιβαστων) καλυτερα απο μας. Αυτοι μπλεκουν με καλωδια, εμεις εχουμε να κανουμε με βληματα. (απο μικρο κι απο τρελο λεει ο λαος..)
Παει κι αυτο. Μετα συμπληρωσε με πιο χαμηλη φωνη οτι πρεπει οι γκομενες που θα ερθουν, να μας βλεπουν και να υγραινεται το μουνακι τους και ειλικρινα, μετα απο τοσες συμβουλες, γιατι πρεπει να τους κανουμε και να κλαινε, θα πεσω σε καταθλιψη απο το ποση ευθυνη κουβαλαω οταν παρελαυνω, το φορτιο ειναι πολυ βαρυ και δεν ξερω τι να πρωτοκανω. Αλλα και να σου πω και κατι;
Μαλλον:


και τη λεβεντια την καταλαβαινω. Για αυτο και σε εκεινο το σημειο με πιανει μια απο τις μαλακοεκλαμψεις ανθρωπιας μου (προοικονομια: "που ως συνηθως μετανιωνω αργοτερα") και λεω ρε το παρεξηγησα το παιδι. Να, το λαϊκο παιδι, μιλησε στην καρδουλα μου. Δεν ειναι κακος, απλα βρηκε εκει μια δουλεια και γινεται λιγο αυστηρος για να μην ξεσαλωνουν τα μουλικα. Δεν ειναι οτι με ξερει κιολας.
Τι το σκεφτηκα ο βρωμομυαλος;
Μετα την πρωτη διελευση μας κανει ενας μεγαλος ενα αρνητικο σχολιο και ο δικος σου τα παιρνει ολα μαζι.
Γυρος 1ος: αναβει, κοκκινιζει, θυμαται τον παππου του, αρχιζει να φωναζει, να του φευγουν κοκορακια, μας λιωνει στο σημειωτον, μας βαζει τροχαδην βημα και δωστου τα ενασταριστερο πηδηματακια μεχρι την ιλη. Ψοφησε κι ενας στο δρομο και εμεινε πισω να ξερναει.
Γυρος 2ος: Ο λαχανιασμενος ουλαμος φτανει και ακουει τον εξαψαλμο. Προφανεστατα ειμαστε γιατομπουτσο, δεν ειμαστε αντρες και το σημαντικοτερο, δεν σεβομαστε τον παππου του. Εκει μας διωχνει γιατι δεν θελει να μας βλεπει αλλο, δεν μπορει να μας μιλησει. Αυλαια. Αλλα στην κλασικη τριπρακτη δομη του δραματος, περιμενουμε τωρα το καλυτερο.
Μπαινουμε αμεσως θαλαμους και με το που βγαζουμε χιτωνια, μας καλουν παλι στο προαυλιο για την προβολη του τριτου μερους.
Γυρος 3ος: Ο Ηρωας βγαινει στη σκηνη, με πλατη ηλιο, μας κλινει αριστερα. Ακαλυπτος (χωρις μπερε), μονο με κοντομανικο παραλλαγης κραταει ενα τσιγαρο στα χερια που τελειωνει. Εδω κοβω και το αλλο μου χερι οτι στα 3 λεπτα που μπηκε στο διοικητηριο προλαβε να ρουφηξει ενα διπλο ουισκυ, ενα τσιγαρο ολοκληρο και δυο φορες τη μυτη του ξεσπωντας σε κλαμα με λυγμους. Σχεδον σε κατατονικη κατασταση αρχιζει να μας απαγγελει μερικες σελιδες απο ακαθριστο εργο θεατρικου συγγραφεα του παραλογου, ενω ενας ηλιος με εδερνε σαν τον ξενο του καμυ, λιγο πριν φλιπαρει.
Το εργο ελεγε οτι η μανα μας και οχι απλα η οικογενεια μας ειναι ο,τι πιο ιερο εχουμε και αν γινει πολεμος, πρωτα τη μανα μας θα γαμησουνε. Κι οτι αυτος εγινε στρατιωτης και εκπαιδευει εμας, για να μη συμβει αυτο ποτε. Ειχε ομως και φλασμπακ η αφηγηση.
Με τη μανα του λεει βριζοταν οταν ηταν μικρος, αλλα οταν εφυγε απο το σπιτι για σχολη και δουλεια, αυτη ηταν που τον επαιρνε τηλεφωνο και τοτε αυτος καταλαβε τη σχεση τους. Και ειναι 600χλμ μακρια της και την ειδε χριστουγεννα και τωρα θα τη δει το πασχα και μετα τα επομενα χριστουγεννα, μαλλον του λειπει κι εκει συγκινηθηκα.
Μετα, στο αντρες δεν ειμαστε, μαθαμε οτι αυτος οταν ηταν 5 και πριν μαθει να κατουραει, ο πατερας του τον πηγε στο χωραφι και τον γαμησε στη δουλεια. Ετσι οταν ηταν 14 και οι συνομιληκοι του ηταν στο ιντερνετ και στο μπαμπαφερε, αυτος πηγαινε στα κλαμπ και ανοιγε μπουκαλι με τα αρχιδια του (φανταιζι εικονα στο κυριολεκτικο του) και τα τρωγε με τις γκομενες που γουσταρε.
Κι οτι εμεις ειμαστε εκει καλώς ή κακώς για να εκπαιδευτουμε και να μην του λεμε για ηλικιες γιατι εχει δει να πηγαινουν στρατο απο 17 μεχρι 45 και μας πληροφορει οτι οι 45αρηδες, που εχουν φαει το σκατο της ζωης, θα μπορουσαν να τρεξουν γυρω γυρω το στρατοπεδο εχοντας ζαλικα εναν 17αρη. Τωρα γιατι να το κανει κανεις αυτο δεν μας ειπε και ειλικρινα μου διαφευγει. Εκεινη την ωρα υπεθεσα οτι θα γινοταν για τον ιδιο λογο που οι ειδικοδυναμιτες οταν κουβαλανε ενα βαθρο, το πετανε δεκα φορες στον αερα και το ξαναπιανουν, φωναζοντας τους αριθμους απο το 1 ως το 10, μαλλον για επαναληψη. Ή για τον ιδιο λογο που οι υποψηφιοι δοκιμοι φερνουν γυρω το στρατοπεδο και φωναζουν ΙΚΕΑ-ΙΚΕΑ.
Και οτι ειμαστε εκει, καλώς ή κακώς, και ελπιζει να μην προσβαλει κανενα με αυτα που ειπε οπως τα ειπε.
Ειχα πεσει σε εκσταση απο τη διαδραστικοτητα της εμπειριας, συμμετειχα στο παθοςτης πραξης του. Με ειχε παρει μαζι του. Δεν καταλαβαινα τον ειρμο του αλλα εδινε αξιολογο περφορμανς. Φυσιολογικος ανθρωπος θελει εκπαιδευση ηθοποιου για να το επιτυχει αυτο το πραμα. Για οσα φαρμακα και να'ναι, το εκτιμας. Κολλησε και η γλωσσα του kse no αναμεσα στο ψυχακι και τον ψυχοπαθη και η γεννηση του ψυχακοπαθους ηταν γεγονος.
Ο ουλαμος αποχωρησε βαρυς για να σκεφτει σοβαρα τα διδαγματα ζωης που ελαβε. Κι ενω μεχρι το θαλαμο 7 ακομα τριβουν, ριχνουν ευθυνες και κανουν προβες βηματος μονοι τους στο διαδρομο, στο θαλαμο 8 πιανουμε το πεζουλι-πλατεια διπλα απο την ιλη και πηραν τον καφε τους με θεα το γρασιδι και τα υπολοιπα σκυλια.
Ακολουθησε ψυχοσυζητηση-γκρουπ θεραπι για παιδικα τραυματα.
Ενας του πεσε το παντελονι οταν ηταν 6 σε επιδειξεις ταε κβο ντο, αλλον τον εδειρε ενα μικροτερο κοριτσι οταν ηταν στο δημοτικο, σε αλλον δεν του επιτρεψαν οταν ηταν 8 να πανε Λονδινο να ψωνισουν στα Harrod's και ελεγε οτι ηθελε να πεσει να πνιγει. Εναν αλλο τον εδειρε μεγαλυτερο παιδι στο λυκειο, αλλα μεχρι ο ηρωας μας να μαθει πυγμαχια για να παρει την εκδικηση του, το παληκαρι σκοτωθηκε σε αυτοκινητιστικο. Εκει δεν βαρυναμε γιατι ηταν κωλοπαιδο.

Λιγο πιο μετα θα λυγιζαν τα δικα μου νευρα. Χριστοπαναγιες στο θαλαμο. Γιατι; γιατι φορτιζα καινουρια μπαταρια στο κινητο και μου το βγαλανε απο το φορτιστη για να βαλουν δικο τους παρα τις ρητες μου οδηγιες. Αλλα τι να εξηγησεις σε πιθηκο που δεν καταλαβαινει απο τεχνολογια, κανει τη μαλακια του και δεν την ομολογει κιολα.
ή τι να εξηγησεις στο παιδακι που σου λεει εν θερμω χαλαρωσε, ενω πριν πεντε δευτερολεπτα σου ειπε οτι εχει μια υποψια ποιος το κανε, αλλα ρουφιανος δεν γινεται. Μπραβο μικρε. Πηγαινε τωρα να το πεις στον πιθηκο που υποπτευεσαι να σου ριξει ενα κοκαλο και ασε με να ριξω τα καντηλια μονος μου και να πιασω τα γιοφυρια. Μετα θα ειμαστε παλι καλα γιατι εισαι και καλο παιδακι.

Την εικοστη μερα, με λυγισαν. Αλλα την 21η με 22η, σημερα, που εχω το χρονο να τα γραφω ολα αυτα, κανω την καλυτερη τριτη 24ωρη υπηρεσια μαγειρειων. Με φωναζουν βασιλια κομπρα, γιατι με βαλαν σκοπο σκουπιδιων. Εχω να αναφερω οτι τα σκουπιδια δεν κουνηθηκαν. Κοιμηθηκε το στρατοπεδο ησυχο.
Αντεντουμ: εγραψα χτες και ενα πολυ αρτιστικ κλαην μαην βιντεακι τυπου οσο κραταει ενα τσιγαρο, οπου επαιρνα το ηλιοβασιλεμα και τα σκυλια στον ηλιο και το ραδιοφωνακι επαιξε το while my guitar gently weeps και μετα το nude απο radiohead. Ηταν καλο, αληθεια. Αλλα εφαγα πεσιμο απο τον μεην μαν διπλα μερους και γερο χεσιμο. Με περασε ανακριση, ηθελε προβολη του βιντεο, επιτοπου διαγραφη και ευτυχως με αφησε να κρατησω το κινητο μετα την επιπληξη. Να ναι καλα, γιατι η μαλακια μου ηταν μεγαλη.

0 σχόλια:

Post a Comment