Ελευσίνα. Αεροδρόμιο και "σε".
Αναπάντεχη συνάντηση τελευταίας στιγμής με συμμαθητή μου που εργάζεται εκεί. Τελευταίος δεσμός, κατευθείαν με το χωριό καταγωγής μου, έτσι να μου θυμίσει από πού προέρχομαι, λεπτά πριν ανεβώ στο "σε".
Ζέστη, υγρασία, ξερό τοπίο, πολιτισμός αεροδρομίου, φρουταριες/παγωταριες/κρακ πράησεζ και άφιξη στο πράσινο χωριό. Εδώ θα μιλάμε πλέον με κώδικες γιατί μαθαίνουμε ότι ο εχθρός παραμονεύει. Το οπτικό υλικό θα είναι λιγοστό.
Όταν ο διοικητής έχει δώσε ρητή εντολή στους παλιούς να μην πειράζουν τα ψάρια στην εβδομάδα αγάπης/εβδομάδα επαναπατρισμού (των παλιότερων) , η ζωή σου μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολη και πιο δύσκολη ταυτόχρονα.
Όλα είναι νέα. Ανεξερεύνητες περιοχές με ομιχλώδη τοπία στο μυαλό σου, ασχημάτιστοι άνθρωποι όταν κλείνεις τα μάτια, χωρίς ταμπέλες και ονόματα, σχεδόν όπως θα αρχίσουν να γίνονται μετά από καιρό, όταν ξεχνάς και τους ξεμαθαίνεις.
Τα βλέμματα δεν ελέγχονται, τρέχουν, βέβαια, αβέβαια να εξερευνήσουν, να εξηγήσουν, να κωδικοποιήσουν -μάταια.
Η σκέψη δύσκολα ελέγχεται ακόμα και μέσα στην καλή οργάνωση. Και των παλιών τη σκέψη. Αύριο προβλέπεται η πρώτη έξοδος της εβδομάδας αγάπης. Μας χαϊδεύουν όλοι. Εννοώντας το ή όχι.
Υπάρχουν οι συνάδελφοι που πετάξαμε μαζί και βιάζονται να παλιώσουν, ο καθένας στο χρόνο του.
Οι ραδιοαρβύλες πάνε και έρχονται, ανάλογα με το βαθμό ενημέρωσης που ο καθένας νομίζει ότι έχει και με ύφος σοβαρότητας αντιστρόφως ανάλογη της βλακείας που κουβαλάει ο καθένας.
Ελπίδα ορχήστρας δεν υπάρχει καμιά. Ελπίζουμε αργότερα σε κανά πόστο όπως η γες-επιτροπή μου 'χε πει, για να μην αγχώνομαι που θα με κατεβάσουν στο νησί γέρο άνθρωπο.
Παρόλο που με κυκλώνουν ελλαδίτες, η αίσθηση της αποξένωσης και της ξενιτιάς είναι κάπου καλά μέσα κρυμμένη.
Έχει να κάνει και με την ψυχολογία του καθενός. Τα γνώριμα πρόσωπα δεν παρέχουν κατ' ανάγκη συντροφικότητα.
Ενώ οι σκέψεις για μετανάστευση, συνοδευμένες με σκέψεις μετεκπαίδευσης και σπουδών, μου 'χει σφηνωθεί και αυτή της κλασικής κιθάρας που θέλω να ξαναπιάσω. Έστω ένα χαρτί, γαμώ το μυαλό μου. Τόσοι το κάνανε. Καιρός δεν είναι και για μένα; Πάντα το μυαλό θα γυρνάει σ' αυτό που δεν έκανε. Θυμήσου το, βλάκα.
0 σχόλια:
Post a Comment