-80

Η μέρα χτες ήταν ό,τι έπρεπε για το μουντ μου. Μουσική μόνο - μόνο μουσική.

Τα πρώτα 2/3 του τζαζ φεστ ήταν εξαιρετικά. Τα πρώτα 2/3 του DIY φεστ που πρόλαβα, επίσης. Με την Σάττι ενθουσιάστηκα. Και δεν το παθαίνω συχνά.
Ό,τι έπρεπε σου λέω.
Ήταν από τις φορές που το κεφάλι μου ζαλίζεται και έχει και μερικές εκλάμψεις.
Πιθανώς το σύστημα φάπας/κλωτσιάς που ενίοτε διορθώνει υπολογιστή να λειτουργούσε και στο κεφάλι μου. Τόσα λάθη, τόσα κολλήματα, τόσος αρνητισμός, τόσοι φόβοι γιατί; Δεν έχω μάθει διαφορετικά και ελπίζω να προλάβω να μάθω κάτι άλλο πριν το τέλος της διαδρομής.
Να μάθω να τελειώνω ένα γαμημένο πράμα. Να προχωράω αυτά που δεν τελειώνουν.
Ήταν μια καλή προ-προ-προτελευταία μέρα





Σήμερα ξύπνησα αργά, πήγα τουρίστας, ως συνήθως στο Ωδείο μου που ένιωσα πιο ξένος από ποτέ. Τουρίστας στη ζωή, τουρίστας στο στρατό. Νομάς στην ψυχή. Οι ρίζες είναι κάτι προαιρετικό και σχετικό. Οι δεσμοί δεσμεύουν και κυνηγάς μια ελευθερία που δεν βρίσκεις πουθενά.
Τουρίστας και στο σπίτι του Κρις με την καταπληκτική ομελέτα, το σχέδιο του Antoine, τους αυτοσχεδιασμούς με τις κιθάρες - ποια πατρίδα;

Και στο πανδοχείο καινούρια πράματα, καινούριες φάτσες.
Όλα αλλάζουν. Κι εσύ μαζί. Χρειάζομαι σταθερές; Λες και θα μου βγει ποτέ η εξίσωση;
Out of the womb and into the tomb.
Ούζα στο νέο κόσμο, ούζα στα εξάρχεια, κεράσματα στο φαντάρο, βροχή ξαφνική χαλάει μια πολιτική συγκέντρωση στα εξάρχεια που δεν κατάλαβα αρχικά το λόγο της, αλλά κάτι θα 'χε να κάνει κι αυτό με τον τσίπρα.

Για πότε έπιασε βροχή και για πότε μαζεύτηκαν πανό, άνθρωποι κάτω από δέντρα, μέσα σε μαγαζιά, τραπέζια, καρέκλες, ηχητικές εγκαταστάσεις, κι εγώ εκεί δίπλα, παπί, τσάντα στους ώμους και ανεβασμένη την κουκούλα απ'τη φούτερ ζακέτα metrostation που μου 'δωσε η Μ. και κάθε φορά μου τη θυμίζει, όχι γιατί ξέρω τη μπάντα που γράφει, αλλά γιατί έχει κι αυτή μία και τις φοράγαμε μαζί στο χωριό στο βουνό όταν ανεβαίναμε και πολύ μου λείπει. Περπάταγα στο δικό μου ρυθμό με τη λούπα του Settle Down στα αυτιά, ενθύμιο της χτεσινής βραδιάς, με τη συνοδεία μια γλυκιάς ουζο-ευθυμίας μέχρι το βαμπένε όπου ήπια μια μπίρα.
Μετά βρέθηκα σε ένα τζαζ λάηβ σε ένα σπιτικό πάρτι γενεθλίων στο γουδί και ήταν καλό. Είδα ένα από τα καλύτερα και πιο γουστόζικα ιδιόκτητα σπίτια και χαλάρωσα με χαριτωμένα σναξ, καλή μουσική, ωραίο κόσμο και διάθεση χαμηλού καναπέ.
Ήταν μια καλή προ-τελευταία μέρα.