-67

Τώρα; Με τη Χρυσή Αυγή;
Άσε το άλλο: που θα γεμίσουμε τώρα αντιφασίστες. Παλιά; Κρύβονταν σε υπόγεια, συντρίμμια, γιάφκες και άδεια κτίρια, κυνηγημένοι από παντού, στα χαρακώματα της μόδας του περιθωρίου. Φιλοεβραίοι και προδότες. Τώρα με τη Χρυσή Αυγή; Θα γεμίσουμε.
Αλλά κακά τα ψέματα, δεν έχουμε να φοβηθούμε και κάτι. Όπως λέει και ο Ν. δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε αφού είμαστε Έλληνες, βαφτισμένοι και με λευκό δέρμα. Σ' ευχαριστώ θεούλη μου που δεν με έκανες αλβανάκι να λες.
Ήθελα να 'ξερα όμως για τους νέους που λένε ότι δεν μαθαίνουν τίποτα και δεν ξέρουν ιστορία. Όλοι όσοι ψήφισαν φασιστοξεράσματα (το «δημοκρατία έχουμε» ευτυχώς λειτουργεί προς παντού) δεν θυμούνται τίποτα; Δεν ήταν στα σος τότε με τις δέσμες; Δεν τους τα 'παν οι παππούδες τους;
Άνοιξα, για να καταλήξω, χτες μια γαμωεφημερίδα που βρήκα αφημένη στο γραφείο του αυδμ μετά από μήνες. Μάρκα εφημερίδας που κανονικά έξω ούτε καν αγόραζα. Και βλέπω Τσίπρα να ποζάρει σαν νέο Αντρέα να υπόσχεται δημόσιο τομέα, παροχές, μισθούς και να εξάπτεται για εξαπτονάτο. Κι αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι ίδιοι ότι είναι ντεζαβού που το 'ζησαν κιόλας, εσένα που στα 'παν πώς σε κάνει να νιώθεις; Δυο σελίδες μετά ?–η κατάσταση κάθε άλλο παρά βελτιώθηκε– είδα τι βάζει στη βουλή η Χρ. Αυγ. Κάτι τυπάκια κόλαση λέμε και μπόνους, τσάμπα, δώρο, τη γυναίκα του αρχηγού. Απ' ό,τι φαίνεται, στενοχωριέται που βάζει ανθρωπόμορφους βουλευτές η Χρ. Αυγ. γιατί μάλλον θα προτιμούσε να πετάξει μέσα 10 ρόμποκοψ (μιας και το ανδροϊδομπάτσοι δεν το έχω ακόμα κατοχυρώσει ως επίσημη μετάφραση) να τα κάνουν όλα λίμπα και να φκιάξουνε μετά μια χούντα να μας αξίζει. Και μέχρι το «λίμπα» ίσως δεν έχουν άδικο. Όμως όταν οι άνθρωποι βαδίζουν στα άκρα λίγο δύσκολο να μην σκοντάψουν στο γκρεμό.
Έτσι το μόνο που ένιωσα (πέρα από τη συνηθισμένη αηδία και ξινίλα παλινδρόμησης που νιώθεις με τις τηλεοπτικές ειδήσεις, λες και μασάς λάσπη από σάλια, μέηκαπ και ιδρώτα πρετεντεροειδών) διαβάζοντας στο πόδι εκείνο το εφημεριδόφυλλο ήταν ένας φόβος. Φόβος ότι τα κουλ λαϊκά παιδιά, που λένε ότι η χούντα καλή ήταν και ότι ο αντρέας έπρεπε να έχει δολοφονηθεί τότε, θα ηρωοποιηθούν, θα θεωρηθούν η νέα ομάδα δράσης 21 (21 jumpstreet) και θα αποκτήσουν νέους οπαδούς. Τότε είναι που θα μπω στο πρώτο αεροπλάνο με άγνωστο προορισμό και χωρίς επιστροφή. Να ακολουθήσω όλους αυτούς που θα 'ταν ελπίδα για εδώ. Τόσοι γαμημένοι αιώνες αποικισμού, μετοικισμού, μετανάστευσης, προσφυγιάς, τα δοκιμάσαμε όλα - κανένα δεν αφήσαμε, και ακόμα τίποτα. Ούτε μάθαμε να έχουμε κατανόηση και ανοχή για τους ξένους, ούτε βρήκαμε τρόπο να μην ξερνάμε κόσμο προς τα έξω. Κύκλοι εσωστρέφειας και εξωστρέφειας. Μπα, όλοι πρέπει να πάμε έξω. Για να εκτιμήσουμε περισσότερο το μέσα που θα καίγεται. Και να γυρίσουμε με φόρα να δώσουμε μια κλωτσιά στους λάγνους μισαλλόδοξους που θα χορεύουν στα αποκαΐδια. Προς το παρόν μπορώ να περιμένω το τέλος της θητείας.
Υγ1. Να μου χαθείτε μπάσταρδοι. Που αν αγαπώ τη χώρα μου θα με λέτε εθνίκι και αν επιπλέον ανέχομαι και συμπονώ/κατανοώ το διαφορετικό θα με λέτε προδότη.
Υγ2. Προς Ινδό. Στρατός: Σε πιέζει προς το lawful και του ξεχύνεσαι προς το evil από αναγκαστική αντίδραση.