Θεός
Όταν το Σύμπαν έχει αποφασίσει να συνωμοτήσει για να σε γαμήσει, επιπλέον φροντίζει να σε κοροϊδεύει πριν στο κάνει. Αλήθεια, μη σώσω να πατήσω το νησί. Κι αυτό συμβαίνει, για να μπορεί μετά να σου πει "στα 'λεγα εγώ". Κι αυτό αλήθεια. Δυο μέρες πριν τις μεταθέσεις, άκουγα στο ραδιόφωνο "πάρτε τηλέφωνο και κερδίστε πενταήμερη κρουαζιέρα στην Κύπρο" (πού να 'ξερα ότι θα κέρδιζα πεντάμηνη τουλάχιστον), άκουγα στην τηλεόραση που άλλος άνοιγε κυπριακές συνταγές, για να μην πω για κύπριους καλλιτέχνες και ακουστώ κακός χωρίς να θέλω.
Κοίτα, ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Το πρώτο που μου έρχεται είναι να δω το όλο θέμα ως μια ντεμέκ μετανάστευση, πρόβα για μελλοντικά σχέδια. Ελπίζω να μην το ξεχάσω. Άλλωστε, για αυτό το θέμα φροντίζουν και τα γραφόμενα που έχουν την ενοχλητική συνήθεια εκδικητικά να μένουν. Γιατί τα πραγματικά θέματα είναι ποιος ξέρει αν θα ζείτε αύριο, αν θα ΄χω δουλειά, τέτοια.
Λένε ότι όλα είναι επιλογές, μα εγώ δεν τους πιστεύω. Θα συνταχτώ με τη φιλοσοφία του χαμένου που πιστεύει σε φαντάσματα και σε συνωμοσίες.
Ο "ήρωας" της πτώσης του Καμί αναφέρεται στην εμμονή του με το ύψος. Σκάει δηλαδή γριούλα, σταυροδρόμι, χαλασμένο φανάρι και αυτοκίνητο, φουλ κομπλέ το ηθικό παράδειγμα κι εσύ την περνάς. Όχι για να την βοηθήσεις αλλά για να νιώσεις εσύ καλύτερα. Αρρώστια; Για σκέψου καλύτερα. Πριν ξεφύγω όμως σε αοριστίες περί ανιδιοτέλειας των πράξεων και αν υπάρχει ζωή στην Ανδρομέδα (που πρόσφατα έμαθα ότι υπάρχει και μας δίδαξε τον ηλεκτρισμό και τις ανακαλύψεις που μας έσπρωξαν στην βιομηχανική επανάσταση γιατί είχε έρθει η ώρα να ξυπνήσουμε και που -μεταξύ μας, τουλάχιστον μέχρι το Δεκέμβρη του 2012, χέστηκα και για τα δυο), θέλω κολασμένα να συζητήσω αν υπάρχει το αντίθετο. Και, αν ναι, ποιο είναι αυτό.
Κι έτσι έρχομαι στο δεύτερο τρόπο αντιμετώπισης, που είναι να γίνω άχρηστος, να τσιμεντωθώ και να μειώσω τον συνειδητό χρόνο. Έχω αναφερθεί και παλαιότερα στον τύπο που βγάζει ότι η αύξηση του w (όπου w ο χρόνος μειωμένης συνειδητότητας) μειώνεται το θ (όπου θ, ο χρόνος μιας θητείας – γιατί και η ζωή και η κακή ζωή, θητεία είναι).
Κι έλεγα για την Κύπρο. Ναι, λέει θα δοκιμάσω τα όριά μου (συμβαίνει συχνά). Εκεί ίσως διερευνήσω πολλές πλευρές του αντίθετου του ύψους.
Αλλά η Κύπρος αργεί. Υπάρχει το αύριο, χρόνος να μειωθεί μέχρι το αύριο. Θητεία. Χιλιόμετρα ματαιότητας και ματαιότητα χιλιομέτρων.
0 σχόλια:
Post a Comment