-37 ως -46

Σςςς! Φυτεύω κρουασανιές!
Οι γιορτές κοντεύουν να τελειώσουν και νομίζω ότι αυτό το ποστάκι για τη μεγαλοβδομάδα είναι επιθυμία του εξαποδώ να παραμείνει ανολοκλήρωτο για να μην επικρατήσουν οι δυνάμεις του φωτός (δηλαδή εμείς). Επειδή σήμερα σκέφτηκα ότι δεν πάει άλλο αποφάσισα να παραθέσω σημειώσεις που έχω από κάποιες μέρες που δεν πρόλαβα να ανεβάσω γιατί όπως έγραψα σε προηγούμενο ποστ, ο πατέρας των θεών συνουσιάζεται. Κάπου εδώ σκέφτομαι ότι η ιστορική προέλευση του "γαμιέται ο δίας" ίσως τοποθετείται στα αρχαία χρόνια όπου οι άνθρωποι εξηγούσαν την κακοκαιρία και τους ό,τι-νά'ναι κεραυνούς με το ότι ο δίας ο θεός (ούτε η ομάδα, ούτε το διατραπεζικό σύστημα) βρίσκεται εν μέσω σεξουαλικής πράξης με αρχαιοπούλα λολίτα σε διπλανό λαγκάδι, όπου μεταμορφώθηκε σε αγκινάρα για να την αποπλανήσει.
Έλεγα λοιπόν ότι οι μέρες περνάνε δύσκολα και το πήξιμο είναι ελάχιστα μεγαλύτερο από την εξάντληση και η εξάντληση ελάχιστα μεγαλύτερη από την απογοήτευση. Εντάχει, θα αρχίσω να παραθέτω αποσπάσματα από σκόρπιες σημειώσεις τον ημερών με τη σειρά που τις έγραψα.
Πρώτα απ' όλα να σας πω χρόνια πολλά για τα γενέθλια του Λένιν.
(Χωρίς καταγραφή ημερομηνίας)
"Πόσες φορές μπορεί να του πέσει το κράνος ενός πρώην διαβιβαστή την ώρα που ξεχρεώνει το όπλο του;"
Ένας καταπληκτικός διατοναπουσιάζοντα διοικητής μαθαίνουμε ότι οι αλυσίδες του θέλουν λάδωμα. Θέλει σε λίγες ώρες προγράμμα τριών ημερών για 70 άτομα. 88 εξοδόχαρτα γραμμένα, υπογεγραμμένα, σφραγισμένα. 3 χρεωστικά οπλισμού. Μια ηκάι με 30 αδειούχους. Ονομαστική κατάσταση οπλισμού για 40 καινούρια όπλα, έλεγχο υπηρεσιών και καταστάσεις εξοδούχων για τρεις μέρες και άλλα πολλά, ενώ έχεις και τηλεφωνήματα φαντάρων σχετικά με την έξοδό τους και καπάκι γκρίνια. Συνεπάγεται, δεν του κόβει. Ε, αυτός έχει και εμμονές με δικές του λέξεις όπως "προϊδεασμός", "επιθυμόντες" και "χορτοκοπτικό".
-37
Έρρανα ντοντάφο ε! Μυροφόροι μοίρα" ή Γρανίτα από μυρίζω
(Υπηρεσία εκκλησία, υπηρεσία κατάνυξη πρώτο-δεύτερο νούμερο)
Δεύτερη μέρα που απασχολούμαι ως γραφέας. Έχει τρέξιμο αυτές τις μέρες που είναι αργίες. Είναι και αργές όμως. Δεν περνάνε με τίποτα. Ευτυχώς εκκλησιαζόμαστε.
Η αρχιεπισκοπή μας έστειλε αντιπρόσωπο να μας κεράσει τσουρέκι, λαμπάδα, μπισκότα, ένα λουξ ημερολόγιο ιλουστρασιόν χαρτί και εικόνες και το "Πάσχα το τερπνόν", περιορισμένη έκδοση, σκληρό εξώφυλλο, πλούσια εικονογράφηση, μη λείψει από καμιά βιβλιοθήκη. Περιέχει δοκίμια όπως "ανάπτυξη του νοήματος του χριστός ανέστη", "τι πετυχαίνει η καθαρή καρδιά" και "ο pen-pal που με βοήθησε να ανακαλύψω την ανάσταση". Το ζητάτε στα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς σας.
Κατεύθυνση δις αριστερά, δις δεξιά, φιδάκι, επιτόπου πηδήματα και βροχή. Ελπίδες για μη επανάληψη του εκκλησιασμού αλλά ένα boss ήταν ξεκάθαρο. Ο εκκλησιασμός λέει είναι εθελοντικός αλλά βασιζόμαστε στην καλή σας θέληση. Προσεκτική επιλογή λέξεων που θα έπρεπε να με προετοιμάσει για το γεγονός ότι όλες τις επόμενες ημέρες θα είχαμε υποχρεωτική συγκέντρωση, ονομαστική αναφορά, παράταξη και μετάβαση στο χώρο της εκκλησίας.
Ήταν καλό όμως. Δεν το αλλάζω το δεύτερο γκρουπάκι άδειας πάσχα με τίποτα. Τέτοιο πάσχα δεν το ματαβλέπω σίγουρα. Το να το ξανακάνω τέτοιο πράμα, δεν το παίζει σε στοίχημα ούτε φυλακισμένος.
Άλλη φορά δεν θα μπορέσω να ενώσω την ίδια μέρα μες στη μύτη μου την πρωινή μυρωδιά της σκατίλας από βουλωμένο φρεάτιο με τη μυρωδιά της βροχής στο χώμα λίγο πριν το ντεμέκ επιτάφιο. Τη μυρωδιά του γράσου των όπλων με αυτή του αέρα γύρω από βρώμικους φαντάρους που 'χουν ρίξει μπόλικο άφτερ σέηβ για να μην κάνουν μπάνιο. Γρασίδι, σκυλόσκατα, αφρός ξυρίσματος, λιωμένο κερί, θυμίαμα, κολώνια μυρτώ και μυρωδιά ποδιών. Η μυρωδιά των μαγειρείων θύμισε σε υπάλληλο γραφείου τελετών τον επαγγελματικό του χώρο όταν είναι πλήρης από τους πλέον ανενόχλητους φιλοξενούμενους, λόγω οριζόντιας διάθεσης. Και όλα αυτά να διαδέχονται το ένα το άλλο τόσο φυσικά που δύσκολα του δίνει κανείς σημασία, γιατί το μόνο που τον απασχολεί είναι η δική του κούραση.
Παραταγμένοι σε άγιες τριάδες ψάλαμε τα εγκώμια. Πρώτη στάση μπακνανά, δεύτερη στάση πλατεία, τρίτη στάση αγία φωτεινή. Ήταν δε στιγμές που οι δυο παπάδες ψάλανε και σπάγανε το φράγμα του ήχου, αν είναι εφικτό. Οι μυρωδιές, η ορθοστασία και η στρατίλα με είχαν βάλει σε τρανς στο οποίο προσπαθούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, να ισορροπήσω όρθιος παλατζάροντας κι όποτε άνοιγα τα μάτια μου έβλεπα να ανοίγει ο παπάς το στόμα και λίγο μετά ένα Ο!πτσπτσκχκστλΈτκΈττκριουΘώμεν-ΤςπαναγΊαςθτκπρβλγμνου και τέτοια. Ειδικά μετα κοκοράκια διασκεδάσαμε έχω να πω. Υπερβατική η κατάσταση.
Αρχίζει κάποια στιγμή να ψάλει τα εγκώμια όπου κι όπου, σε φάση πολυτονικό ατονάλ κοκορακέ λόξυγγα. Τα λένε όπως τα λένε. Λέει και μια φορά λίγο πιο αργά το ω γλυκύ μου έαρ και χαιρόμαστε. Βγαίνει έξω με το βιβλίο παραμάσχαλα κάτω από το σαγόνι και στο άλλο χέρι (που κρατάει κολλημένο πάνω στο σώμα) μια ανοιγμένη κολόνια μυρτώ και αρχίζει να ραντίζει ο γενειοφόρος μνημείο και σκήνωμα μαζί με κινήσεις τις μέσης για να μην του πέσει ούτε κολονομπούκαλο ούτε βιβλίο. Αρχίζει και λέει λοιπόν έρρανα ντοντάφο αι μυροφόροι μοίρα και κρασάρει το μηχάνημα. Έχει μείνει με μπουκάλι στο χέρι και βιβλίο να ακουμπάει πετραχείλι και ακολουθούν 2 ή 3 δευτερόλεπτα άβολης σιωπής στα οποία προλαβαίνω να πω πρώτα εγώ και μετά ο άλλος παπάς το γρήγορο σώσιμο λίαν πρωί και λοιπά. Έχασε τα λόγια του. Μετά πήρε ένα ευαγγέλιο, πιθανώς σε φωτοτυπίες, και άρχισε να τα λέει στους άνδρες προσοχή. Κάνουμε και μια γύρα γιατί έβρεχε το ξυλόγλυπτο και ένας φαντάρος πίσω μου αναρωτιόταν αν αυτό που ζούμε τώρα είναι παράλογο φέρνουμε βόλτα ένα κομμάτι ξύλο. Το τοπίο πάλι θεσπέσιο.
Στο τέλος, χαιρετάει ο παπάς ταξίαρχο, μαζεύει σκήνωμα και πάνε ουρά οι πιστοί φαντάροι και τι να δουν; Άκου προσκυνήστε το μνημείο χωρίς σκήνωμα. Μνημείο χωρίς σκήνωμα και οργίστηκα. Αντιδογματικά πράματα λέμε.
-38
Καφέ και κουρασάν παίρνουμε από το καψημί τομπαιζων αυτών γιατί το κεντρικό απογράφει και εμείς δεν έχουμε και αυτοί μας κοιτάνε περίεργα και μερικοί παίρνουν κάμψεις και γυρνάνε μας λένε "περίεργος;" και καταλαβαίνουμε ότι είναι κολλημένοι. Ο καψημιτζής Νικόλας καλό παιδί, ήθελε να πάει καταδρομέας στην Κύπρο και κοίτα-που-κατάντησα μας δίνει και πάγο για το φραπέ και εμείς περιμένουμε να ετοιμάσει τον καφέ και χαζεύουμε τα "είδοι" του καψημί και την επιγραφή ότι το "air condision" πρέπει να παραμένει σε σταθερή "θερμοκαρσία". Απαγορεύετε το κάπνισμα αλλά επιτρέπετε τις μαλακίες; Διατηρήστε το χόρο καθαρό μη σας ρίξω για κάμψεις.
-40
Νοτούρνο: νυχτερινό ανθολόγιο κλασικής μουσικής για τις μικρές ώρες. Από το τρίτο πρόγραμμα, σε συνεργασία με το BBC.
19/4
-βροχή. Καπουτσίνο από μηχάνημα και μυρωδιά από βερνίκι. Χλωρίνη και καθαρισμοί.
20/4
Μαγεία κόσμων χάνεται. CK τρώει ακτίνες. Αν κάποιος συγκέντρωνε την ενέργεια των ακτίνων πριν την καταστροφή τους;
-Κάνατε αλλαγή χρέωσης όπλου;
-Μισό λεπτό, να του φέρουν την πανοπλία.
(Heaven on their minds και When the music's over.)
45
Οι γιορτές κοντεύουν να τελειώσουν και νομίζω ότι αυτό το ποστάκι για τη μεγαλοβδομάδα δεν θα καταφέρω να το τελειώσω ποτέ.
Οι μέρες περνάνε δύσκολα μιας και-είπαμε- είμαι γραφχιάς, που σημαίνει γραμματέας του κάθε 20χρονου σε μετεφηβική κρίση.
Ιδρυματισμός, πρόθυρα κατατονίας και αντίδραση στα πυρά της ηλιθιότητας, η υπερβολική μου κούραση και άλλα πολλά ευθύνονται που τώρα γράφω από τα μαγειρεία αντί από καμιά καφετέρια στην Αθήνα. Χώσιμο, κούραση αλλά καμιά ευθύνη, αρκεί να είσαι διαθέσιμος και πρόθυμος. Κόντρα στη διάθεση, για μένα ήταν ευχάριστη αλλαγή. Μόνη διέξοδος σ' αυτό που πάει να γίνει 11-1, λίγο πριν έρθει η έξοδος της Δευτέρας είναι κάμποσοι αυτοσχεδιασμοί που έχουν προκύψει. Μινιμαλιστικά στρατοδιαφωνοχασιμάτα.
-44
Σήμερα έκανα βόλτα στα φυλάκια μιας και συνεχίστηκε η υπηρεσία στα μαγειρεία. Τους αφήσαμε φαγητό (τύπου), τους χαιρετίσαμε και με γύρισαν να συνεχίσω να κάνω αγγαρείες για οργανικούς 20χρονους που απολύονται σε δυο μήνες και πετάνε μπουκαλάκια και λοιπά αντικείμενα στα πουλιά που μπαίνουν στο μαγειρείο και στο εστιατόριο. Πήρα πάλι βραβείο προθυμίας και ανοησίας και έκανα μερικές ανόητες χαμαλοδουλειές για να μην σκέφτομαι το γραφείο. Πλέον βγαίνουν ανά δυο μέρες, άρα τα orcs -που λέει και ο συν-γραφέας είναι ευχαριστημένα (σχεδόν δηλαδή, παράπονα υπάρχουν πάντα.)
Υπενθύμιση: να ανεβάσω υλικό και να αφιερώσω λίγες γραμμές στον αρπιτζά που έχει πάρει το ρόλο του ως λοχίας/δεκανέας υπηρεσίας πολύ σοβαρά.
Υπενθύμιση 2: Χτες έχασα το λάηβ του Δ. στο γκαγκάριν επειδή αντί να αγνοήσω ότι δεν δικαιούμαι διανυκτέρευση και να 'ρθω την επόμενη μέρα το πρωί ή αντί να βγάλω διανυκτερόχαρτο στον εαυτό μου, τόλμησα να σκεφτώ ότι η ειλικρίνεια και η ευθύτητα έχουν καμιά ελπίδα απέναντι στον ούγκα-μπούγκα δια-τον-απουσιάζοντα και στην ανεγκέφαλη γραφειοκρατία του. Και να μου λέει και να μην τον διακόπτω κιόλας όταν συμφώνησα ότι δεν θέλω να εκμεταλλευτώ την ανεκτικότητα ενός αξιωματικού διανυκτέρευσης που με αφήνει να έρθω πρωί επειδή "έχασα το τρένο" όπως τόσοι άλλοι. Πρέπει να του δώσω όμως μερικούς πόντους (κιαφτουνού) επειδή μας χάρισε στιγμές γέλιου, όταν λίγο πριν κλάσουμε σε ένα νευρικό γέλιο ενός τετάρτου μέσα στο 1ο γραφείο με το συν-γραφέα Φ. επειδή θυμόμασταν σκηνές από το Νικητή και παλεύαμε με τις αντίξοες συνθήκες υπολογιστή και εκτυπωτή 11μιση το βράδυ, μπουκάρει και πετάει τρία "τι κάνετε εσείς εδώ;", σε ολοένα αυξανόμενη ένταση και ύφος, πάνω που τον πιάσαμε στο χέσιμο δηλαδή και έπρεπε να φανεί αυστηρός για εκεί που βρισκόμαστε. Όταν του εξηγήσαμε, μας ρώτησε πόσο θα κάτσουμε και μας άφησε στην ησυχία μας.
Πάω να κοιμηθώ γιατί σήμερα είμαστε πολλοί επί τον γραφοϋπηρεσιών και μπορώ να ξεκουραστώ από τα μαγειρεία γιατί κι εκεί με βρήκανε εύκολο. Οι δυο από τους τέσσερις εν υπηρεσία σειρές μου άλειφαν επί μισή ώρα μια φέτα ψωμί και δεν ήταν διαθέσιμοι όταν "θέλαν δυο άτομα". Λίγο μετά εξαφανίστηκαν όλοι επειδή τους είχα βγάλει εξοδόχους και έμεινα πάνω από μια ώρα μόνος μου να κάνω δουλειές. Ωραίο πήξιμο. Εκδικητικές σκέψεις μπαίνουν στο μυαλό μου προς το μαλακιστήρι που μου έκανε προκλητική χειρονομία την ώρα που έφευγε ότι θα πήξω, λέει. Και ελπίζω να μην κάνω κατάχρηση εξουσίας και τον αφήσω να δει έξοδο σε καμιά βδομάδα, τον ηλίθιο.
Υπενθύμιση 3: Να μην ξεχαστώ και γράψω ορισμένες γραμμές για αυτόν που ευνόησα για να βγει αντί να βγω εγώ και δείχνει ένα εκπληκτικό ταλέντο στο να κακοποιεί μηχανήματα-πωλητές ως άλλος ρομπέν των δασών, προστάτης των φτωχών που χάσαν τα λεφτά τους. Όσο γλυκό κι αν είναι, δεν είναι απαραίτητο. Πολύ λιγότερο να ασχοληθώ με τον γλοιώδη τύπο με το γλοιώδες πρόσωπο και το γλοιωδέστερο κοινωνικά ανάπηρο γέλιο με την ψευτομαγκιά, τη φιδιά και το μπουχεσιλίκι ως επάγγελμα. Α, και ντιτζέη κιόλα.
Υπενθύμιση 4: Έχουμε και μερικά κρούσματα κλοπών στο κοπάδι μας και υποψιάζομαι ότι θα μας σκίσουν. Ε, μα έχουμε τίγκα ηλίθιους.