Λίγο λίγο κρασί, λίγο θαλασσά και τ' αγόρι μού-ου-ου ο Gallian, 321, περήφανος, υποτακτικός στα στελέχη (λογικό: νέος είναι -ωστόσο αηδιαστικό) και μες στη χάρη. Μιλάει και λίγο σαν Ψινάκης χωρίς γρέζι, ξέρεις, με χρωματιστές, μακρόσυρτες καταλήξεις.
Βαριέμαι πολύ. Αντί να κάνουμε δουλειές, θα ήθελα να μελετήσω τη νέα αυτή προσωπικότητα. Αλλά είναι πολύ πρόθυμος και κάνει δουλειές και όλοι χαίρονται.
Λίγο μετά, τον ανακαλύπτω, ως μπακαπ ντάνσερ σε ελληνικό αρενμπο-κλιπάκι. Ίου για τη μουσική. Μπράβο για το χορό. Παραμένει ό,τι πιο διάσημο κυκλοφορεί δίπλα μας και αφού την έχουμε την ποπ παιδεία, ας του δώσουμε και λίγη προβολή.
Στην έξοδο έλιωσα με το λάπτοπ στο Κόστα Κόφι. Γιατί έτσι πρέπει. Ναι, πλέον έχω λάπτοπ εδώ κάτω. Τα μέλη της παρέας αδειεύονται σιγά-σιγά και η μονάδα είναι σαν να αδειάζει.
0 σχόλια:
Post a Comment