Πρώτη έξοδος στη Λάρνακα ή Τω αγνώστω npc
Όταν στα πρώτα πέντα λεπτά της πρώτης εξόδου, με το που πατάς τον πλακόστρωτο δρόμο, ακούς σε διπλανό παγκάκι από κει που διέρχεσαι μια γυναικεία ακαθόριστη ακόμα φιγόυρα να λέει/σου λέει
"You know I'm not crazy", το σύμπαν -πάλι- συνωμοτεί για να σου προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που πρέπει να 'σαι διαθέσιμος για να βιώσεις.
"I'm sure as hell you 're not!" της απαντάει ένας -κοντοκουρεμένος, ακσκουλάρικος και απορημένος από την τροπή της ζωής του- εγώ. Φρενάρω το γρήγορο βήμα που είχα για να προλάβω τους συνέλληνες-συμφαντάρους που για κάπου βιάζονταν να προλάβουν κάτι που ποτέ δεν έμαθα και έμεινα να μάθω κάτι φανερά πιο ενδιαφέρον. Μέσα σε δεκαπέντε λεπτά είχα μάθει την ιστορία της.
Ας την πιάσουμε όμως από την αρχή. Λίγο-πολύ έχει ως εξής.
H Mauka Rothchild γεννήθηκε στο Ισραήλ το 1967. Δεν ξέρω ζώδιο, μαντεύω Ζυγός γιατί είναι θεόμουρλη και γιατί με τους ζυγούς τα πάω περίφημα, παρόλο που δεν πιστεύω σε ζώδια.
Είναι μέλος της γνωστής οικογένειας των Rothchild. Αυτό όμως δεν την προστάτεψε από τη σειρά των γεγονότων που οδήγησαν στην απαγωγή της το 1974 από τη Ρωσία.
Ναι, μην ξαναδιαβάζεις, από τη Ρωσία. It's all over the internet. Συνέβη πρόσφατα και στην Αμερική.
Ξέρουμε ποιοι την κλέψανε κιόλας. Κυκλοφορουν ακόμη "and they 're eating human flesh".
Ναι, μην ξαναδιαβάζεις, αθρωποφάγοι μας πήρανε τη Mauka από τη Ρωσία.
Δεν γνωρίζω ακόμα τις λεπτομέρειες της επιστροφής της αν και είμαι σίγουρος ότι θα εμπεριέχουν κάτι θαυμαστό. Ίσως και απλά να την επιστρέψανε μόνοι τους οι ανθρωποφάγοι, όπως κάνανε και με εκείνη την πριγκήπισσα της Ρόδου, που όταν όμως επιστρέψανε τη συγκεκριμένη της έλειπε το ένα μάτι.
They must have eaten it, right? την διακόπτω, ενθουσιασμένος από την life-stranger-than-fiction ιστορία.
I don't know μου απαντάει με συνωμοτικό ύφος, τραβώντας λίγο πιο τραγουδιστά από τον υπόλοιπο λόγο της την κατάληξη της φράσης, αποστρέφοντας κατευθείαν το βλέμμα (χωρίς κεφάλι) κάπου πάνω διαγώνια και μπήκα αμέσως στο νόημα. Η υπόθεση πάει μάλλον πιο βαθιά.
Δεν ασχολήθηκα άλλο με τους ανθρωποφάγους απαγωγείς εβραίων γόνων βασιλικών οικογενειών -γιατί ξέχασα να αναφέρω επίσης ότι η Mauka είναι και ανηψιά του (τέως) King Constantine.
Ναι, μην ξαναδιαβάζεις, αυτουνού και ως μέλος ευγενικής οικογένειας μου επιβεβαίωσε ότι έχει επιδοθεί και στην απαραίτητη αιμομιξία. Είναι παντρεμένη με τον γιο της αδερφής του πατέρα της -λέγε με πρωτοξάδερφο- επίσης Rothchild στο επίθετο, άγνωστο όνομα.
Μες στην απλότητά της, ήταν ντυμένη με μια λουλουδένια πολύχρωμη φούστα πάνω από μια μακρύτερη σκούρα μονόχρωμη που ίσα που αποκάλυπτε ένα άσπρο κι ένα μαύρο αθλητικό παπούτσι.
Ημιχυμένη σε ένα παγκάκι σαν σε ανάκλιντρο, το κόκκινο τζάκετ φεράρι δεν μου επέτρεπε να δω τι μπλούζα φόραγε. Είχε κάμποσα μπαγκάζια γύρω της. Το ένα ήταν σχεδόν στο μέγεθος του κεφαλιού της. Το πρόσωπό της ήταν το μόνο μέρος του σώματός της που φαινόταν το μαύρο της δέρμα., πέρα από το ένα της χέρι που ήταν ακουμπισμένο πάνω στο άλλο, στη δεξιά πλευρά της. Κάθε δυο φράσεις περίπου, όταν ήθελε να τονίσει κάτι στην ήδη τραγουδιστή ομιλία της, αποκάλυπτε και το δεύτερό της χέρι, ενώ το πρώτο σηκωνόταν για να κάνει μια γρήγορη εμφατική κίνηση με τον δείκτη της ενώ τα χαϊμαλιά κουνιόνταν στους ρυθμούς τους, λίγο πρίν επιστρέψει το περίεργο ανσάμπλ στην αρχική του θέση. Το κεφάλι της όμως είχε και τα πιο άφρο μαλλιά που έχω δει από κοντά, με τεράστιες τζίβες και εναλλάξ μαύρα, άσπρα, γκρι μαλλιά, να φτιάχνουν ένα μεγάλο πράμα, με μαντήλα γύρω του, άνετη φωλιά για μικρά πτηνά.
Όταν της ζήτησα να τη βγάλω φωτογραφία, μου το απαγόρευσε γιατί, λέει, τώρα περιμένει το σύζηγό της, ότι είναι άπλυτη και δεν είναι σε θέση.
Χωρίς να της πω το όνομά μου, χωρίσαμε και της είπα ότι θα ξαναπεράσω από το ίδιο σημείο την επόμενη μέρα, την ίδια ώρα και χαμογέλασε. Μου είπε ότι στο facebook θα βρω φωτογραφία της και πληροφορίες για την ιστορία της, που είναι, λέει, γνωστή και δεν χρειάζεται να την γράψει, it's all over the internet λέμε, συνέβη πρόσφατα και στην Αμερική, υπάρχει και σε ένα site "the world kingdom κάτι", το οποίο ακόμα δεν έψαξα.
Τη χαιρέτισα και έτρεξα να βρω τους άλλους, ήδη μετανιωμένος που δεν έκατσα περισσότερο.
Μια ώρα αργότερα την είδα από μακριά να κυκλοφορεί έξω από κάτι μαγαζιά. Και είναι, από μακριά, κάπως έτσι.
Wednesday, 30 May 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 σχόλια:
Post a Comment