-49

Τα παιδιά στο υπόστεγο περιμένουν τον κόσμο να σταματήσει να κινείται γύρω τους με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ένας φαντάρος λείπει άρα "μάλλον δεν κοιμόμαστε σήμερα". Κάθε μέρα κι άλλο πάρτι στον πλανήτη χάπι είμαστε. Δουλειά πολλή, φαγητό, κιθάρα, dark side of the moon στο υπόστεγο. Επαναλάβετε και αντικαταστήστε το dark side με το voyage 34. Επανάληψη με προσθήκη του "στα μαγειρεία" δίπλα από την "κιθάρα" και ξανά ροπή προς το dark side για κλείσιμο ημέρας. Μιμήσεις στο γραφείο. Ελεύθεροι υπηρεσίας, τηλέφωνα και κινήσεις οπλιτών προς παντού. Ο μικρός λοχίας υπηρεσίας-αγαπημένο καρτούν του γραφείου παίρνει μετάθεση και μας φεύγει πάνω που κατέληξα στο ότι μοιάζει με τεν τεν που μιμείται στις εκφράσεις του προσώπου τον ποπάι. Θα μας λείψει αλλά για να 'μαστε ειλικρινείς, θα είμαστε τυχεροί αν έχουμε χρόνο να τον θυμόμαστε. Θα τον θυμόμαστε για το ότι με είπε μαχαιρίτσα του στρατοπέδου και για την ατάκα του ότι έχω αυτό το τρελό και ηλίθιο του χαρδαβέλλα. Το πρώτο κατάφερε να με εξοργίσει, ούτε ο ίδιος κατάλαβε πόσο. Το γλωσσολογικό μου ριτόρτ στο δεύτερο σχετικά με τις εννοιολογικές διαφορές λέξεων κοινής χρήσης από ιδιόλεκτο σε ιδιόλεκτο μάλλον παραήταν εξεζητημένο για να πιάσει τόπο. Μάλλον δεν σκέφτηκα ποιος λαμβάνει το μήνυμα. Κλισέ, αλλά όντως το γραφείο θα είναι πιο άδειο χωρίς αυτόν. Και πιο σιωπηλό, γιατί ξέρει και από γήπεδο.