Σημερα πολυ περπατημα, περιπου 10χλμ, λασπη, χωμα, τυφλη βολη με κατεβασμενο κρανος, παραλιγο να βρισω τον αξιωματικο βολης που μου χει και επιχειρημα τον πολεμο, λες και η μυστικη τεχνολογια του στρατου περιλαμβανει τη χρονομηχανη. Λιγο ακομα σπασιμο νευρων, βημα και τετοια. Ο καιρος αρχιζει να μας λυπαται. Ενας απο το διπλανο θαλαμο ξερασε και λιποθυμησε, τον πηρε ασθενοφορο.
Να θυμηθω να ποσταρω λινκ και στιχους απο το arriving somewhere but not here απο porcupine tree.
Ειχα και μερικες σημειωσεις απο το πρωι, αλλα ηδη απο την κουραση μου πεφτει το κινητο!
παω για υπνο.
0 σχόλια:
Post a Comment